Event Category: Χορός

Το Boulevard Humaine έχει ως σημείο εκκίνησης το έργο Okho του Γιάννη Ξενάκη, μια ανάθεση για τον εορτασμό των 200 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση που γράφτηκε για μια χαρακτηριστική αφρικανική ενορχήστρωση. Χορογραφημένο για 3 γυναίκες ερμηνεύτριες, είναι μια δημιουργική εξερεύνηση της διαπολιτισμικότητας και ανταπόκριση μέσω του χορού στις θεματικές και τους ρυθμούς του Ξενάκη, ενώ παράλληλα καταπιάνεται με έννοιες του ανήκειν και με το καίριο ερώτημα του πώς μπορούμε να είμαστε διαφορετικοί μαζί.
Αντηχώντας του πολιτικούς τόνους της μουσικής, ο τίτλος Boulevard Humaine παραπέμπει στους τρόπους με τους οποίους η ανθρωπότητα και διάφορες έννοιες της σύστασής της καθίστανται εντός συγκεκριμένων ορίων. Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι αρχικά η λεωφόρος ήταν ένας περίπατος που έπαιρνε τη θέση μιας κατεδαφισμένης οχύρωσης, τώρα φυτεμένης με σειρές δέντρων, ‘…γεμάτα με σημάδια από τα πολλά ονόματα και τις πολλές ιστορίες που κρύβονται μέσα τους….’

Η Ζωή Δημητρίου αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, σπούδασε στην Trisha Brown (Νέα Υόρκη) και ολοκλήρωσε με διάκριση το μεταπτυχιακό της στην Πρακτική του Ευρωπαϊκού Χοροθεάτρου στο Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance (Λονδίνο). Χορογραφεί από το 2006 και στις διακρίσεις της συγκαταλέγονται βραβεία χορογραφίας όπως τα: Robin Howard Foundation Award 2008, Bonnie Bird Choreography Fund Award 2009, Company of Angels CfC 2010, Sadler’s Wells και The Place. Έχει συμμετάσχει στο Aerowaves και έχει λάβει πολλαπλές αναθέσεις έργου (π.χ. Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, The Place, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου κ.ά.). Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικές σκηνές όπως: Fast Forward Festival 4 / Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ROH2, Arnolfini, BE Festival, Lilian Baylis, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Operaestate Veneto Festival, Teatro alla Scala – Milano, Europe in Motion Festival, Spring Loaded / The Place κ.α. Έχει συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα, όπως τα Choreoroam, Big Intensive (Sadler’s Wells), Europe in Motion, και λαμβάνει υποστήριξη από το Arts Council of England. Είναι ερευνήτρια/λέκτορας στο Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance και έχει διδάξει διεθνώς σε σημαντικούς θεσμούς όπως: ImPulsTanz Festival, Sasha Waltz Company, National Academy of Dance in Rome, Central School of Speech and Drama, Independent Dance/UK,κ.α.

Η παράσταση Boulevard Humaine πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Arts Council of England. Με την υποστήριξη του Dance Umbrella, του Κέντρου Μελέτης Χορού Ι&Ρ Ντάνκαν, του Hellenic Centre και του TrinityLaban.

Website
Facebook
Vimeo
Instagram

Ο χορογράφος Σπύρος Κουβαράς και η ελληνογαλλική ομάδα σύγχρονου χορού, Synthesis 748 Dance Co, μετά την φιλοξενία τους απο Centre National de la Danse στο Παρίσι στο πλαίσιο δημιουργίας της νέας τους δουλειάς, επιστρέφουν στο ΠΛΥΦΑ στον Βοτανικό και υπογράφουν το έργο, NATURA MORTA (a dance less), για πέντε παραστάσεις απο 24 έως και 28 Νοεμβρίου. Τιμώντας τη μνήμη του συνθέτη Γιώργου Κουβαρά, σταθερού συνεργάτη της ομάδας, που έφυγε πρόωρα απο τη ζωή, η Synthesis 748 παρουσιάζει ένα έργο για την απώλεια και “τις χαμένες φύσεις”, μια χορογραφία που λειτουργεί ως υπόμνηση του χρόνου για το αναπόδραστο της ανθρώπινης φύσης και την τρωτότητα του υλικού κόσμου. Tο NATURA MORTA (a dance less) εισάγει έναν ενδιάμεσο χωροχρόνο στον οποίο εκτυλίσσεται ένα χορευτικό τελετουργικό που αναπτύσσεται άλλοτε ως σύγχρονο μοιρολόι και άλλοτε ως αρχαϊκό rave, ακολουθώντας μια αυξητική κλιμάκωση κινητικής έντασης. Σ’ ένα μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό περιβάλλον, δυο χορευτές μετέωροι στον θρήνο και την έκσταση, στο οικείο και στο ανοίκειο, στο τραύμα και την ίαση, σαν σύγχρονοι σαμάνοι, αποτίουν ένα ύστατο χαίρε επιζητώντας μια στιγμή έκλειψης για πιθανούς άλλους κόσμους.

SYNTHESIS 748 DANCE CO.

H Synthesis 748 Dance Co. ιδρύθηκε το 2010 στο Παρίσι από τον χορογράφο, χορευτή, Σπύρο Κουβαρά, έχοντας την υποστήριξη του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Χορού. Έκτοτε, έχει αναπτύξει διεθνή πορεία και έργα της και site specific projects έχουν παρουσιαστεί σε θέατρα, γκαλερί, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και φεστιβάλ σύγχρονου χορού σε ευρωπαϊκές χώρες και πρόσφατα στο CICA Museum στη Νότια Κορέα. Απο το 2017, βάση και έδρα του Σπύρου Κουβαρά αποτελεί η Αθήνα και η Synthesis 748 Dance Co. επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου. Τα έργα της ομάδας προσεγγίζουν ουτοπικούς κόσμους που ατενίζουν το μέλλον χρησιμοποιώντας παράλληλα τον μύθο ως εργαλείο για τη δημιουργία σύγχρονων χορογραφικών rituals. Εστιάζοντας γύρω απο την σχέση σώματος, ήχου και εικόνας, το κινητικό λεξιλόγιο επικεντρώνεται στην ανάπτυξη μιας χορευτικής γλώσσας η οποία αποκλίνει απο τις αναγνωρίσιμες φόρμες του σύγχρονου χορού με τις σκηνικές εγκαταστάσεις των έργων, που συχνά αποτελούν και το σημείο αφετηρίας της όλης σύνθεσης, να χαρακτηρίζονται από την δημιουργία άχρονων και άτοπων χώρων.

Το έργο επιχορηγείται απο το Υπουργείο Πολιτισμού για το 2021-2023 και δημιουργήθηκε με την υποστήριξη του CND – Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Χορού στο Παρίσι και του Centre Culturel Hellénique.

SPYROS KOUVARAS WEBSITE

FACEBOOK
SPYROS KOYVARAS
SYNTHESIS 748 DANCE CO

INSTAGRAM
SPYROS KOYVARAS
SYNTHESIS 748 DANCE CO

Ποια είναι η ωραιότερη ιστορία του κόσμου;
Άραγε υπάρχει;

Έξι επιπλέον παραστάσεις έως τις 14 Δεκεμβρίου 2023

Λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος του κοινού για την παράσταση “Amazing” της Ιωάννας Πορτόλου και της ομάδας χορού Griffon, προστίθενται έξι επιπλέον παραστάσεις στις 29, 30 Νοεμβρίου και 6, 7, 13, 14 Δεκεμβρίου 2023 στο θέατρο ΠΛΥΦΑ (κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21.30). Εισιτήρια προπωλούνται αποκλειστικά μέσω της Ticket Services στο ticketservices.gr

Η ομάδα χορού Griffón και η χορογράφος Ιωάννα Πορτόλου επιστρέφουν με την εκρηκτική παράσταση“Amazing”, ένα ρηξικέλευθο και άκρως επίκαιρο έργο για το υπέροχο αλλά και το αυτοκαταστροφικό της ανθρώπινης φύσης, το οποίο θα παρουσιαστεί στο Θέατρο ΠΛΥΦΑ για εννέα μοναδικές παραστάσεις στις 8, 9 10, 15, 16, 17, 22, 23 και 24 Νοεμβρίου 2023, στις 21.30. Η επιτυχημένη παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το 2022, δημιουργώντας αίσθηση.

Με αφετηρία το περίφημο παραμύθι «Χάνσελ και Γκρέτελ» των αδελφών Γκριμ, η ομάδα χορού Griffón και η Ιωάννα Πορτόλου δημιουργoύν ένα ανατρεπτικό έργο, σχολιάζοντας με οργιαστικό τρόπο τις αντιθέσεις του ανθρώπινου είδους, που, όσο κι αν εξελίσσεται, παραμένει βίαιο και αδηφάγο. Στο “Amazing”, o σκοτεινός κόσμος που κρύβει το δάσος του παιδικού παραμυθιού γίνεται η σπονδυλική στήλη της απίθανης ανθρώπινης ιστορίας, με τους θεατές να μεταφέρονται σ’ ένα ατμοσφαιρικό, απόκοσμο καμπαρέ, όπου η αδρεναλίνη των χορευτών μετατρέπεται σε απτή οσμή.

«Είμαστε ικανοί για τα σπουδαιότερα και τα χειρότερα. Αλληλοεξοντωνόμαστε ανελέητα, εξερευνούμε με αμείωτο ενδιαφέρον τον κόσμο μας και αυτούς πέρα από τον δικό μας, γράφουμε και δημιουργούμε αριστουργήματα, αναλύουμε, αναζητούμε, επινοούμε, καταστρέφουμε, αγαπάμε και μισούμε με πάθος», σημειώνει η Ιωάννα Πορτόλου.

Μέσα από ένα ντελίριο αδρεναλίνης, έντονων εικόνων, αφηγήσεων και καταιγιστικής μουσικής, η παράσταση “Amazing” μας κάνει να αναρωτιόμαστε, πώς μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα ανθρωποφάγοι και δημιουργοί.

*Στην παράσταση εμφανίζονται γυμνά σώματα

Η ομάδα ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ επιστρέφει στην Αθήνα με την περφόρμανς «Ένας Άλλος Τόπος» (ALZHEIMAT) στις 04 & 05 Νοεμβρίου 2023 στο ΠΛΥΦΑ. Ελεύθερη είσοδος με προκράτηση θέσης!

Η ομάδα ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ παρουσιάζει το χορευτικό έργο «Ένας Άλλος Τόπος» (ALZHEIMAT). Το έργο εστιάζει στις μικρές, αλλά αισθητές αλλαγές, στις κρίσιμες στιγμές και στις ανάγκες αντιμετώπισης που επιτάσσει ηαπώλεια της ταυτότητας – τόσο από τους ίδιους τους πάσχοντες, όσο και από το κοινωνικό τους περιβάλλον.

Με το έργο «Ένας Άλλος Τόπος» (ALZHEIMAT), η ομάδα αποπειράται να στρέψει την προσοχή σε έναθέμαυψηλής κοινωνικής και πολιτικής σημασίας. Ωστόσο, το έργο δεν αποβλέπει σε μία καταγγελία για τις ελλείψειςτου συστήματος, ούτε αποτελεί έναν ύμνο, μία επίκληση στο συναίσθημα για την χαμένη μνήμη ενός αγαπημένου. Πρόκειται για ένα ταξίδι ανακάλυψης, μέσα από το οποίο ο θεατής μπορεί για λίγο να μοιραστεί τον κόσμοεκείνωνπου περιπλανώνται στη λήθη. Εκείνων που περιπλανώνται σε έναν άλλο τόπο. Είναι μια ιστορία με όμορφεςκαι λυπηρές στιγμές, που μας οδηγεί σε αφυπνισμένα παρελθόντα, ενώ ξαναζωντανεύει για λίγα λεπτά τα αδρανήμας μέλλοντα.

Το έργο «Ένας Άλλος Τόπος» (ALZHEIMAT) αμφισβητεί μια κοινωνία προσκολλημένη στην φαντασίωσηενόςκαλύτερου αύριο και μάς υπενθυμίζει ότι στην πραγματικότητα έχουμε μόνο το ΤΩΡΑ. Μας δείχνει πόσο εύθραυστοι, ευάλωτοι, αλληλένδετοι και εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλον είμαστε ως άνθρωποι και ως κοινωνικάόντα. Μας υπενθυμίζει ότι η ασθένεια αυτή μας αναγκάζει να μάθουμε να ζούμε στο παρόν. Η παράστασηστοχεύει να δώσει την απαραίτητη προσοχή σε όλους όσοι αφοσιώνονται καθημερινά στην δύσκολη αντιμετώπισητης ασθένειας. Επιδιώκει να εκκινήσει έναν ανοιχτό διάλογο, που θα επιτρέψει την αναγνώριση και την έκφρασητου πόνου, της εξάντλησης, της θλίψης.

Η παράσταση είναι το αποτέλεσμα μιας ανοιχτής διαδικασίας, όπου ο συγγραφέας Kai Pichmann, ο σκηνοθέτης Ron Rosenberg και οι χορογράφοι Νίκος Κάλυβας και Κοσμάς Κοσμόπουλος, μαζί με έξι νέους ερμηνευτέςκαι μία ερμηνεύτρια άνω των 65 ετών, εξέτασαν την χαρακτηριστική συνύπαρξη της μνήμης και της λήθης, της αντίστασης, της ελπίδας, της παραίτησης και της αποδοχής, εννοιών στενά συνδεδεμένων με την ασθένεια. Οι μαρτυρίες από τις βιωμένες εμπειρίες των συγγενών, των φροντιστών και των επαγγελματιών ιατρών διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του έργου.

Στην Ελλάδα, 197.000 άνθρωποι πάσχουν από άνοια, κυρίως από την εκφυλιστική μορφή της νόσου Αλτσχάιμερ. Έως το 2050, αναμένεται ότι ο αριθμός των νοσούντων θα έχει φτάσει στους 354.000. Προς το παρόν, δεν φαίνεται δυνατή η θεραπεία ούτε και η πλήρως επιτυχημένη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Ακόμα και ελπιδοφόρες ειδήσεις για νέες θεραπείες, αντιπαραβάλλονται με το εξαιρετικά μεγάλο κόστος τους. Οι δυσκολίεςπου αντιμετωπίζουν οι ασθενείς πολλαπλασιάζεται από αυτές των συγγενών τους, ενώ η επαγγελματική βοήθειαγίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρεθεί και να χρηματοδοτηθεί από τους ενδιαφερόμενους, μέσα σε μία παρατεταμένη περίοδο οικονομικής και υγειονομικής κρίσης και ένα σύστημα υγείας που παραμένει υποστελεχωμένο και υποχρηματοδοτούμενο.

Παραγωγή και υποστήριξη
Το ALZHEIMAT είναι μια συμπαραγωγή του LUNA PARK, του Κοσμά Κοσμόπουλου και του Kai Pichmann, χρηματοδοτούμενη από το Ίδρυμα Παραστατικών Τεχνών της Γερμανίας με πόρους από την Επίτροπο Πολιτισμού και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Ομοσπονδιακής Γερμανικής Κυβέρνησης, στο πλαίσιο τουNEUSTART KULTUR. Το ALZHEIMAT υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την Initiative LUNA PARK e.V. και το Δημοτικό Σχολείο Gesundbrunnen-Grundschule στα πλαίσια της δράσης “tanz(t)räume“ (όνειρα χορού/χώρων) χρηματοδοτούμενη από το πρόγραμμα TANZPAKT Stadt-Land-Bund. Οι παρουσιάσεις του έργου στην Αθήναπραγματοποιούνται στα πλαίσια του προγράμματος ανταλλαγής “How to dance in times of crisis?” σε συνεργασίαμε την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ με την υποστήριξη του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας

ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ
Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία πολιτιστικών δράσεων ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ ιδρύθηκε στην Αθήνα το2002, από τον Κοσμά Κοσμόπουλο, χορογράφο, εκπαιδευτικό, ερμηνευτή και επιμελητή έργων σύγχρονης τέχνης. Ηομάδα του ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ αποτελείται από μία ομάδα καλλιτεχνών που ανήκουν σε διαφορετικές εθνικότητες, καθώς και από ανθρώπους που εργάζονται στον ευρύτερο κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα. Βασικός σκοπόςτηςομάδας είναι ο σχεδιασμός, η παραγωγή, η διοργάνωση και η παρουσίαση έργων σύγχρονου χορού και ταυτόχρονα εκπαιδευτικών προγραμμάτων μέσα από τα οποία προωθείται η καλλιτεχνική έρευνα στη χορογραφική διαδικασία και πρακτική, σε συνεργασία με άλλους καλλιτεχνικούς οργανισμούς, κυρίως απότηΓερμανία. Η ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ διευθύνεται από τα ιδρυτικά της μέλη: την εικαστικό Δρ. Γεωργία (Μάγγυ)Τουλιάτου, τον Κοσμά Κοσμόπουλο και τον συνθέτη σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής ΑντώνιοΠαλάσκα. Το 2003, ο Κοσμάς Κοσμόπουλος ίδρυσε τον κοινωφελή οργανισμό Initiative LUNA PARK e.V., ο οποίος λειτουργεί ως ανεξάρτητος οργανισμός από το 2019, με έδρα το Δημοτικό σχολείο Gesundbrunnen, στην περιοχήWedding του Βερολίνου. Από τις αρχές οι δύο οργανισμοί συνεργάζονται στενά σε πολλά από κοινού σχεδιαζόμενα ή και συγχρηματοδοτούμενα projects. Από το 2016, η ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ και ο οργανισμός Initiative LUNA PARK e.V. διοργανώνουν μία σειρά από εντατικά εργαστήρια, με τον τίτλο “How to dance in times of crisis?”, που πραγματοποιούνται στην Αθήνα και το Βερολίνο. Στα εργαστήρια συμμετέχουν είκοσι περίπου νέοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και τη Γερμανία, απόφοιτοι ή σπουδαστές παραστατικών τεχνών, χορού και θεάτρου ειδικότερα. Ανάμεσα στους επιμέρους στόχους των
εργαστηρίων είναι η διερεύνηση σύγχρονων μεθόδων σύνθεσης με καθοδήγηση από μέλη της ομάδας και προσκεκλημένους χορογράφους και θεωρητικούς του χορού. Μέσα από τα βιωματικά σεμινάρια τεχνικής
σύγχρονου χορού και αυτοσχεδιασμού, τις διαλέξεις και τις συζητήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων ενθαρρύνεται ηανταλλαγή ιδεών για το εννοιολογικό περιεχόμενο του χορού στη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Οι ατομικέςή και συλλογικές δημιουργίες των νέων καλλιτεχνών έχουν παρουσιαστεί είτε σε θεατρικές σκηνές ή σε εναλλακτικούς σκηνικούς χώρους στην Αθήνα και το Βερολίνο. Τα προγράμματα πολιτιστικής ανταλλαγής επιχορηγηγούνται από το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας για την κάλυψη αεροπορικών εισιτηρίων, διαμονήςκαι παραγωγής. *Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις της ομάδας ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ μπορείτε να επισκεφθείτε τιςιστοσελίδες:

*Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις της ομάδας ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ μπορείτε να επισκεφθείτε τις
ιστοσελίδες:

LUNA PARK Website
Luna Park Athens-Berlin Facebook
LUNA PARK Facebook
Instagram
Vimeo

Η ομάδα ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ παρουσιάζει, στις 02 & 03 Νοεμβρίου 2023 στο ΠΛΥΦΑ, την σειρά παραστάσεων LUNAPARK.works 04, που αποτελείται από σόλο και ομαδικά χορευτικά κομμάτια, όπως αυτά δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της 7ης Διεθνούς Συνάντησης για Νέους Χορευτές στην Αθήνα. Ελεύθερη είσοδος με προκράτηση θέσης Η 7η Διεθνής Συνάντηση για Νέους Χορευτές How to dance in times of crisis? πραγματοποείται στην Αθήνα από τις 21 Οκτωβρίου έως τις 6 Νοεμβρίου 2023 και περιλαμβάνει διαλέξεις, σεμινάρια, συζητήσεις και πρακτικά χορογραφικά εργαστήρια. Κατά την διάρκεια της, οι συμμετέχοντες συνεργάζονται για την δημιουργία δικών τους, μικρής διάρκειας περφόρμανς, μερικές εκ των οποίων αποτελούν έργα σε εξέλιξη, και οι οποίες θα παρουσιαστούν στο κοινό στο ΠΛΥΦΑ στις 2 και 3 Νοεμβρίου 2023. Μερικά από τα έργα που θα φιλοξενηθούν στον βιομηχανικό χώρο του ΠΛΥΦΑ είναι τα εξής:

• Unbound (σόλο, έργο σε εξέλιξη, χορογραφία/ περφόρμανς: Αγγελική Αναργύρου, πρωτότυπη μουσική:Αντώνιος Παλάσκας – 40 λεπτά)
Το έργο είναι μια στοχαστική περιπλάνηση στο παρόν και το παρελθόν. Μια συνειρμική επιστροφή σε φευγαλέα μνημονικά ίχνη των εμπειριών που διαμορφώνουν την ανθρώπινη υπόσταση. Το έργο αποτελεί μια ανοιχτή διαδικασία αυτοαφήγησης που αναζητά απαντήσεις στα ερωτήματα: ”Είναι αυτό ένα σώμα που προσαρμόζεται στο εξωτερικό του περιβάλλον; Είναι ένα σώμα που κατακλύζεται από συναισθήματα, που αγγίζει και αγγίζεται, που βλέπει και βλέπεται;”

• Mellem (ομαδικό έργο, έργο σε εξέλιξη, χορογραφία/ περφόρμανς: Ευαγγελία Δαμιανού, Μιχαήλ ΛογοθέτηςΑλαφραγκής, Εβίτα Μάνου, Εύη Συμεωνίδου, μουσική: Μάνος Ναζλής – 20 λεπτά)
Mellem σημαίνει ανάμεσα. Ανάμεσα σε δύο σημεία, σε δύο πόλους οι οποίοι επαναπροσδιορίζουν συνεχώς την σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του και τη σχέση του με τους άλλους. Το προσωπικό γίνεται συλλογικό -και το αντίστροφο- με τα σώματα να μπαίνουν σε δυναμική αλληλεπίδραση, σε διαρκείς παλινδρομήσεις και εν τέλει, συνηχούν σε ένα κοινό ερώτημα: “Πώς βιώνουμε τη μετάβαση, την αβεβαιότητα, το ανάμεσα;”

• Kῆδος (lamentation) (ομαδικό έργο, έργο σε εξέλιξη, concept και χορογραφία: Άννα-Μαρία Καρούνου, Παναγιώτα Μπαφούνη, Άντζυ Σαριγεωργίου, Ανθή Στασινού, ερμηνεία: Άννα – Μαρία Καρούνου, Παναγιώτα Μπαφούνη, Ανθή Στασινού – 20 λεπτά)
Το έργο αποτελεί μια προσπάθεια προσεγγισης του κήδους. Mιας έννοιας με πολύπλευρες εκφάνσεις, συνδεδεμένης με την ιδέα της φροντίδας, του πένθους, των ανοιχτών λογαριασμών, της ωρίμανσης και του περάσματος από την μια εποχή σε μια άλλη. Το LUNAPARK.works 04 διευθύνεται από τους χορογράφους και εκπαιδευτικούς Κοσμά Κοσμόπουλο (Βερολίνο), Νίκο Καλύβα (Αθήνα), και Δρ. Μαρία Τσουβαλά (Αθήνα). Το έργο λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο του προγράμματος How to dance in times of crisis? και χρηματοδοτείται από το Γερμανο-Ελληνικό Γραφείο Νεολαίας (DGJW) και στο πλαίσιο του προγράμματος ERASMUS+ “Stronger Together”. Από το 2023, το How to dance in times of crisis? συνδιοργανώνεται και υποστηρίζεται επίσης από την αναγνωρισμένη επαγγελματική σχολή χορού ΑΚΤΙΝΑ, στην Αθήνα.

Το πρόγραμμα συναντήσεων νέων χορευτών How to dance in times of crisis? διοργανώνεται από την Initiative LUNA PARK e.V. σε συνεργασία με την ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ από το 2016 με ετήσιες συναντήσεις στο Βερολίνο και την Αθήνα. Πώς αλλάζει η κατανόησή μας για την τέχνη σε καιρούς σοβαρών κοινωνικών αναταραχών, σε καιρούς τοπικών και παγκόσμιων κρίσεων; Πώς αλλάζει η καλλιτεχνική μας έκφραση; Χορεύουμε διαφορετικά σε καιρούς κρίσης; Μπορεί ο χορός να κινήσει κάτι – ακόμη και έξω από το θέατρο; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που αναζητούν οι νέοι χορευτές που συμμετέχουν σε διαλέξεις, σεμινάρια και συζητήσεις, προσεγγίζοντας με χοροθεωρητικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις την έννοια και αξιολόγηση του σύγχρονου χορού και των παραστατικών τεχνών. Οι συμμετέχοντες υποστηρίζονται και καθοδηγούνται από έμπειρους χορογράφους και καλλιτέχνες του χορού, οι οποίοι διεξάγουν πρακτικά εργαστήρια σχετικά με την χορογραφία και τον αυτοσχεδιασμό, καθώς επίσης πραγματοποιούν και κοινές πρόβες χορού, στις οποίες οι νέοι καλλιτέχνες έχουν την ευκαιρία να επικεντρωθούν στην δημιουργία δικών τους έργων, τα οποία θα παρουσιαστούν ως μέρος του LUNAPARK.works 04.

ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ
Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία πολιτιστικών δράσεων ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2002, από τον Κοσμά Κοσμόπουλο, χορογράφο, εκπαιδευτικό, ερμηνευτή και επιμελητή έργων σύγχρονης τέχνης. Η ομάδα του ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ αποτελείται από μία ομάδα καλλιτεχνών που ανήκουν σε διαφορετικές εθνικότητες, καθώς και από ανθρώπους που εργάζονται στον ευρύτερο κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα. Βασικός σκοπός της ομάδας είναι ο σχεδιασμός, η παραγωγή, η διοργάνωση και η παρουσίαση έργων σύγχρονου χορού και ταυτόχρονα εκπαιδευτικών προγραμμάτων μέσα από τα οποία προωθείται η καλλιτεχνική έρευνα στη χορογραφική διαδικασία και πρακτική, σε συνεργασία με άλλους καλλιτεχνικούς οργανισμούς, κυρίως από τη Γερμανία. Η ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ διευθύνεται από τα ιδρυτικά της μέλη: την εικαστικό Δρ. Γεωργία (Μάγγυ) Τουλιάτου, τον Κοσμά Κοσμόπουλο και τον συνθέτη σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής Αντώνιο Παλάσκα. Το 2003, ο Κοσμάς Κοσμόπουλος ίδρυσε τον κοινωφελή
οργανισμό Initiative LUNA PARK e.V., ο οποίος λειτουργεί ως ανεξάρτητος οργανισμός από το 2019, με έδρα το Δημοτικό σχολείο Gesundbrunnen, στην περιοχή Wedding του Βερολίνου. Από τις αρχές οι δύο οργανισμοί συνεργάζονται στενά σε πολλά από κοινού σχεδιαζόμενα ή και συγχρηματοδοτούμενα projects.

*Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις της ομάδας ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ μπορείτε να επισκεφθείτε τις
ιστοσελίδες:

LUNA PARK Website
Luna Park Athens-Berlin Facebook
LUNA PARK Facebook
Instagram
Vimeo

Το “I’m too sad to” είναι ένα ένα πολυαισθητηριακό, νυχτερινό τοπίο αντίστασης φτιαγμένο από σάρκα, κόκαλα, ήχους, φωνές, μυρωδιές και αντικείμενα. Τρεις χορεύτριες και μία μουσικός αναζητούν τρόπους αντίστασης στην κινητική αδράνεια της θλίψης ανοίγοντας ένα πεδίο δράσεων που αγκαλιάζει την πτώση, την αποτυχία και το σκοτάδι και γιορτάζει την ατέλεια, την αδυναμία και την ευαλωτότητα. Σε ένα παιχνίδι προσανατολισμών, επιλέγουν την ενεργοποίηση των αισθήσεων ως πύλη περάσματος στον κόσμο και το Άλλο. Εκεί που το σώμα βλέπει το δέρμα του όχι ως όριο, αλλά ως μια επιφάνεια που απλώνει, ως ένα συνδετικό ιστό που το συνδέει με το σύμπαν. Απορρίπτοντας τη σκέψη ότι το ανθρώπινο σώμα είναι αυτοτελής, κλειστή οντότητα, καλωσορίζεται ένα σώμα υπό διαπραγμάτευση, κινούμενο από ερωτήσεις. Όπως είπε και η Deborah Hay: “My body in question is the dance.”.
Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, το “I’m too sad to” είναι μια υπόσχεση του φωτός για μια νέα εκκίνηση του κόσμου, για ένα άλμα προς την αδυνατότητα.

Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Άρια Μπουμπάκη (χορογράφος)
Η Άρια Μπουμπάκη είναι dance artist που ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και συνέχισε την εκπαίδευσή της στο μεταπτυχιακό χορογραφικό ερευνητικό πρόγραμμα Ex.e.r.ce στο Ici-Ccn (Χορογραφικό κέντρο του Μονπελιέ, Γαλλία), ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση.

Τα έργα της χαρακτηρίζονται από τη δημιουργική τους διαδικασία και την έννοια της κοινότητας στην τέχνη. Εξερευνώντας χορευτικά σώματα σε διαφορετικές πραγματικότητες, δημιουργεί έργα διαφορετικών δομών και τόπων (σκηνικά έργα, εγκαταστάσεις, site-specific πρότζεκτ, community project, κείμενα, βίντεο κ.ά.). Γοητευμένη από τον ήχο, τη γλώσσα, τα αντικείμενα και την αρχιτεκτονική, συνεργάζεται με καλλιτέχνες που ασχολούνται με την εικαστική τέχνη, τη μουσική και το χορό. Γοητευμένη από το σώμα και την κινητική ταυτότητα, προσκαλεί συχνά μη επαγγελματίες χορευτές να διερευνήσουν /επαναπροσδιορίσουν τα χορευτικά, σκηνικά σώματα και την ανάγκη σωματικού-κινητικού ρεαλισμού στα χορευτικά έργα. Επιθυμεί να δουλεύει με συλλογικότητες, να υποκύπτει στην κινητική απόλαυση και να αφυπνεί τη συνείδηση, ενώ προτείνει την τρυφερότητα ως μέσο επανάστασης!

Παράλληλη της δημιουργικής της διαδικασίας βρίσκεται η διδασκαλία με τη μορφή τακτικών εργαστηρίων τεχνικής σύγχρονου χορού, αυτοσχεδιασμού και χορογραφίας σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, στούντιο χορού και φεστιβάλ. Έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, την Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Kέντρο Pompidou, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Τα τελευταία της projects εχουν χρηματοδοτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Το 2020 ήταν danceweb υπότροφος του διεθνούς φεστιβάλ IMPULSTANZ -Vienna (με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση), καθώς και μία εκ των καλλιτεχνών στους οποίους απονεμήθηκε το βραβείο ARTWORKS του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Τρία κεφάλαια από την ζωή μιας γυναίκας

Το ΚΟΚΚΙΝΟ της Χριστίνας Κυριαζίδη είναι μια σπονδυλωτή σκηνική σύνθεση που αφορά την σχέση μιας γυναίκας με τον έρωτα, την μητρότητα και τον χρόνο. Τρία αναπόφευκτα κεφάλαια στην ζωή μιας γυναίκας που η ηθοποιός προσεγγίζει με την βοήθεια της ποίησης, της κίνησης και της μουσικής.

Σε ένα αφαιρετικό σκηνικό, με ένα ακορντεόν, μια καρέκλα και ένα σακάκι, και με μοναδικό συνεργό της τον ποιητικό λόγο, το σώμα και την φωνής της, η Χριστίνα Κυριαζίδη επιθυμεί μια ωδή στην γυναικεία φύση.

Η χοροθεατρική αυτή τριλογία αποτελείται από 3 solo performances:

Οδός Θ.
Μια σκηνική δραματοποίηση της ομώνυμης ποιητικής συλλογής της Χ.Κυριαζίδη. (Εκδ. Πυξίδα), που περιστρέφεται γύρω από το μοτίβο του έρωτα.

Νάνι μάνα να να να, ένα νανούρισμα για μάνες και κόρες
Μια σκηνική σύνθεση, όπου η Χριστίνα Κυριαζίδη μιλά για την πολύπλοκη και πολύτιμη σχέση μάνας και κόρης, με αφετηρία την ομώνυμη σύνθεση ποιημάτων της, και νανουρίσματα από διάφορες γωνιές του κόσμου.

Μια συνομιλία με τον χρόνο
Mια χορογραφία βασισμένη στην πρωτότυπη μουσική σύνθεση [ΤΙΜΕ] του Ισλανδού συνθέτη Smári Gudmundsson, που επιθυμεί να υμνήσει τον κύκλο της ζωής μέσα από το γυναικείο σώμα.

SCAPE [τοπίο] μία παράσταση χορού που επιδιώκει να καδράρει τον καμβά του άγνωστου χώρου όπου ανθρώπινα όντα και δράσεις εμφανίζονται και λειτουργούν υπό το καθεστώς του άχρονου. Το πέρασμα στην ύλη, η μετεξέλιξη, η συνάντηση, η εκτύλιξη, η αναζήτηση της βραδύτητας και η πορεία ως κύρια σκηνική δράση αποτελούν βασικά υλικά του έργου, που προσκαλεί το κοινό σε ένα βλεμματικό ταξίδι κινητικών υποθέσεων, προτάσεων και ανατροπών.

“παρά τό ἐλεύθειν ὅπου ἐρᾶ τίς”, δηλαδή “να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί”

H παράσταση είναι μια ελεύθερη ανάγνωση του φαινομένου του σύγχρονου χορού. Μέσα από την ίδια την πράξη του χορού, η ομάδα φέρνει στη σκηνή τη διαρκώς «μετακινούμενη» εμπειρία της κίνησης. Σε αυτή τη διαδικασία, οι χορευτές αλλάζουμε, βιώνουμε ένα υπαρξιακό άνοιγμα, μια «αιώρηση εαυτού», ενώ μαζί μας «μετακινούνται» και οι αξίες μας. Πηγαίνουμε εκεί όπου η σταθερότητα δεν είναι απαραίτητα πιο σπουδαία από την αβεβαιότητα, η δύναμη από την ευθραστότητα, τα αντικείμενα από τις σχέσεις. Αναζητώντας το απρόοπτο και μέσα από την ελευθερία των επιλογών, παραμένουμε περιπετειώδεις, ζωντανοί, ευάλωτοι και δυναμικοί. Αυτή η πορεία είναι δύσκολη και συχνά μας φέρνει σε αμηχανία. Είναι όμως και αυτή που μας δείχνει δρόμους για κάτι νέο και αναζωογονητικό, μας ανοίγει χαραμάδες έκπληξης και μας χαρίζει στιγμές γεμάτες νόημα. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη συνδεόμαστε εντέλει με την ουσία της τέχνης.

Σημείωμα της χορογράφου

Η παράσταση είναι το αποτέλεσμα πεντάμηνου εκπαιδευτικού και ερευνητικού εργαστηρίου με στόχο την εκπαίδευση χορευτών πάνω στις σωματοποιημένες τεχνικές, προκειμένου να κατανοήσουν τη σπουδαιότητα της σωματοποίησης στην ίδια την πράξη του χορού. Με έμφαση στο Contact Improvisation και το Axis Syllabus, το εργαστήριο πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά εκπληρώνοντας ένα προσωπικό μου όραμα.

Έχοντας βιώσει καταπληκτικές στιγμές σύνδεσης και παρουσίας κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου νιώσαμε πως θέλαμε να μοιραστούμε μέρη και στιγμιότυπα των εμπειριών αυτών και να δημιουργήσουμε μια παράσταση-γιορτή, μια εφ’ όλης της ύλης ματιά πάνω στη παραστατικότητα των πρακτικών αυτών. Μέσα από την καθοδήγηση του Τίμου Ζέχα και τη δική μου και την ενεργή συμμετοχή αυτών των πάντα διαθέσιμων και γεμάτων ενθουσιασμό χορευτών βιώσαμε τα βασικά συστατικά της κίνησης και βρήκαμε τρόπους να κινηθούμε λειτουργικά, απλά, ήσυχα, και, κυρίως, μαζί.

Παρατηρώντας ειδικότερα την πορεία του Contact Improvisation στην Ελλάδα, διαπιστώνει κανείς ότι ως πρακτική είναι συνδεδεμένη με ανθρώπους και περιστάσεις που την κράτησαν ζωντανή στη χώρα μας από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα. Επίσης, μπορεί κανείς να δει ότι με τους τρόπους που εφαρμόστηκε είναι συγχρονισμένη με τις διεθνείς προσεγγίσεις και είναι συνυφασμένη με πρακτικές όπως το Body Mind Centering, η μέθοδος Feldenkrais και το λεξικό χορού Axis syllabus. Το Contact Improvisation, έχοντας εργαλεία του τον διαλογισμό, την εξελικτική κίνηση, τη βιωματική ανατομία, την ενεργοποίηση του συνδετικού ιστού φάσια και άλλες τεχνικές που μας φέρνουν στο εδώ και τώρα της κίνησης, αποτελεί μια σημαντική χορευτική πρακτική, μια πρακτική που μας κρατάει ζωντανούς, ελεύθερους, διαφορετικούς.
Και αυτά που την κάνουν ξεχωριστή είναι το μοίρασμα, η ανταλλαγή, η αλληλεγγύη, ο κοινωνικός της χαρακτήρας.

Η παράσταση αποτελεί μια πρακτική προσέγγιση της διδακτορικής διατριβής μου, ένα «βιωματικό δοκίμιο» πάνω στη σωματοποιημένη κίνηση. Σημαντική βοήθεια προσέφερε η ίδια η έρευνα του διδακτορικού και ιδιαίτερα οι συνεντεύξεις καλλιτεχνών που έχουν εφαρμόσει τις πρακτικές αυτές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Βιογραφικό σημείωμα Τέτης Νικολοπούλου

H Τέτη Νικολοπούλου είναι χορεύτρια, χορογράφος, δασκάλα χορού και φυσικής αγωγής. Είναι απόφοιτη της Επαγγελματικής Σχολής χορού Νίκης Κονταξάκη και του ΤΕΦΑΑ Αθήνας (Μaster και PhD πάνω στις πρακτικές Somatics). Έχει παρακολουθήσει εντατικά σεμινάρια χορού πάνω στις release τεχνικές, τον αυτοσχεδιασμό, το contact improvisation και πρακτικές somatics (Feldenkrais, Body Mind Centering, Axis Syllabus) στην Ελλάδα, τη N.Yόρκη και το Λονδίνο. Το 1992 βραβεύτηκε στους διαγωνισμούς Ραλλούς Μάνου και ΕΟΤ για τη χορογραφία της Προκατάληψη ενώ το 2005, 2007, 2017, 2018, 2021 και 2022 επιχορηγήθηκε για τη δουλειά της από το ΥΠΠΟΑ. Έχει χορογραφήσει πάνω από 30 παραστάσεις και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ, πλατφόρμες χορού και πολυθεματικές εκθέσεις. Έχει χορογραφήσει για παιδικά μουσικοθεατρικά, για το σινεμά, για μουσικούς και για θεατρικές παραστάσεις. Ως χορεύτρια έχει συνεργαστεί με χορογράφους όπως Ντορίνα Καλεθριανού, Αγγέλα Λύρα, Ντόρα Μητροπούλου, Maxine Heppner, Χριστίνα Κλεισιούνη, Βικτωρία Νούμτα, Νατάσσα Αβρά, κ.ά. Διδάσκει contact improvisation σε επαγγελματικές και ερασιτεχνικές σχολές χορού, ενώ δίνει διαλέξεις και πραγματοποιεί εργαστήρια και σεμινάρια πάνω στις πρακτικές somatics. Έχει διδάξει contact improvisation στο διεθνές φεστιβάλ της πρακτικής στο Freiburg, το 2019, στο Jam of Arts στη Χαλκιδική και στην κοινότητα contact improvisation στο Bristol, το 2022. Το 2020 εκπόνησε, στο ΕΚΠΑ, διδακτορική διατριβή με τίτλο: «Ο αυτοσχεδιασμός με επαφή (contact improvisation) στην Ελλάδα ως σωματοποιημένη πρακτική: Ιστορία, ιδεολογία και καλλιτεχνική δημιουργία». Το 2021, η παράστασή της Διαρκώς με ταράζεις ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη, στο International Dance impro Festival ενώ παρουσίασε και μια solo εκδοχή της στο Bristol.

Η performance Μεταξύ 47΄ είναι μία απόπειρα να πραγματωθούν η φλόγα και η πεταλούδα ως οντότητες που παράγουν χώρο και χρόνο.

Η γέννηση της φλόγας, η μεταμόρφωση της πεταλούδας, η μεταξύ τους έλξη και το πλήρες άνοιγμα που οδηγεί στη συνάντησή τους αλλάζει μέχρι και τη σύσταση αυτών των οντοτήτων και προκαλεί ρωγμές στη μετέπειτα πορεία τους.

Η ομάδα Εννεάπους αποτελείται από εννέα μέλη με κοινή εμπειρία στη μαθητεία του Masaki Iwana – χορευτή Butoh, δασκάλου, κινηματογραφιστή και συγγραφέα – η οποία συνδέει και εμπνέει τα μέλη της.