Μετά το ΜΠΛΕ, το πρώτο μέρος μίας θεατρικής χρωματικής πενταλογίας που δημιουργήθηκε από την ομάδα θεάτρου «Bleu en Haut Bleu en Bas» (Μπλε Πάνω Μπλε Κάτω) με έδρα την Ελβετία και πρωτοπαρουσιάστηκε το 2016 στη Γενεύη, η Αννα Λεμονάκη επιστρέφει στην Αθήνα με την επιτυχία του τελευταίου της έργου G.O.L.D. που έκανε πρεμιέρα στο Festival de la Bâtie τον Αύγουστο του 2022.
Το G.O.L.D. εμπνέεται από το σήμερα, μια κοινωνία που διαιρεί και δομεί ριζικά την κοινωνία σε θριαμβευτές νικητές και ασήμαντους ηττημένους.
Τι μπορεί να συμβεί αν παραιτηθούμε από την πίεση που δημιουργεί η επιταγή της επιτυχίας; Όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αποτυχία σε τακτική βάση, αλλά τείνουμε να την αρνούμαστε, να αποφεύγουμε το θέμα, επειδή έχουμε μάθει να κρατάμε τις αποτυχίες μας κρυφές. Η εκθαμβωτική επιτυχία, η μεθυστική δόξα και η ανάγκη για αναγνώριση εξιδανικεύονται. Η αποτυχία δεν αποτελεί καν επιλογή και συνδέεται πάντα με ντροπή. Κατ’ αρχήν, εστιάζουμε στις ιστορίες της ζωής μας που συνδέονται με την επιτυχία. Τι θα συμβεί αν εξισορροπήσουμε την ισορροπία, δηλαδή αν δώσουμε φωνή και χώρο και στις ατέλειες και σε ό,τι αυτές εμπεριέχουν;
Υπάρχουν μικρές, καθημερινές αποτυχίες που έχουν μικρή επίδραση πάνω μας, καυστικές και αξιοθρήνητες αποτυχίες, και μεγαλύτερες, λαμπρές, ακόμη και μεγαλειώδεις αποτυχίες που είναι τρομακτικά ανώτερες από τις δυνάμεις μας, που μπορούν να μας επηρεάσουν σημαντικά, που μας υπενθυμίζουν τις αδυναμίες μας και την ίδια μας την ευθραυστότητα- νιώθουμε αποθαρρημένοι, συντετριμμένοι, στο χείλος της αβύσσου, αλλά τι συμβαίνει όταν ανακάμψουμε, όταν αναστηθούμε; Πολλές είναι οι πιθανές αντιδράσεις: φυγή, αυτοκριτική, αναπροσανατολισμός, πανικός, αδιαφορία, μαστίγωμα, κατάσταση αδράνειας, αμείλικτη αυτοκριτική, άρνηση ή μια αποκάλυψη που αποκαλύπτει τη ματαιότητα και το κενό των φιλοδοξιών του παρελθόντος…
Από την πολυτέλεια στη φτώχεια, από την απόλυτη στιγμή της χαράς στην τραγωδία, από την εξουσία που επιδεικνύεται στην ευθραυστότητα που συγκαλύπτεται ή αποκαλύπτεται, από όλες αυτές τις στιγμές μετάβασης και τα υπερβολικά “τοπία” τους ταξιδεύει το G.O.L.D.
Στην Ελβετία, μετά το Μπλε, η Άννα ανέβασε το Αιματηρό Φούξια, το Λευκό, το G.O.L.D. (Glory or Little Dreams) και τώρα ετοιμάζει το Black – What a Beaty–Full Catastrophe το οποίο θα ανέβει στην Comédie de Genève το 2025.
Παράλληλα ετοιμάζει το πρώτο της χορογραφικό έργο και ταινία Kiss and Fly.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΝΑΣ ΛΕΜΟΝΑΚΗ
Η Άννα γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγαλώνει στον Παναμά, την Κρήτη και την Αθήνα. Αποκτά πτυχίο Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα και το Μπέργκεν το 2006 και μεταπτυχιακό τίτλο Κοινωνιολογίας και Μέσων από το πανεπιστήμιο του Φριμπούρ. Σπουδάζει στη Θεατρική Σχολή Serge Martin (Γενεύη) και αποφοιτεί το 2013. Παρακολουθεί εργαστήρια με τη Susan Batson στο Interkunst (Βερολίνο, 2014 και 2017), με τον Ανδρέα Μανωλικάκη (Πρόεδρος του Actors Studio, Νέα Υόρκη) στην Αθήνα και με τον Damian De Schrijver (TgStan, Βέλγιο) στη Γενεύη το 2018. Ακολουθεί το CAS στην Υποκριτική και τη Δραματουργία Κειμένου στο HETSR και στο πανεπιστήμιο της Λωζάνης (2018-2020).
Η Άννα ερμηνεύει για τη Λένα Κιτσοπούλου ρόλους στο Χαίρε Νύμφη (2013), στο Κοκκινοσκουφίτσα – Το πρώτο αίμα (2015) και στο Cry (2018-2021) στο θέατρο Saint-Gervais της Γενεύης και στο Θέατρο Τέχνης. Συνεργάζεται μεταξύ άλλων με τους Philippe Quesne, Νίκο Καραθάνο, Adina Secretan, τη θεατρική εταιρία Cie Daniel Blake για το θεατρικό εγχείρημα Opa (2ο βραβείο – PREMIO 2017). Στο σινεμά παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία La nuit est encore jeune [Η νύχτα είναι ακόμη μεγάλη], σκηνοθετημένη από τον Indika Udugampola με καταγωγή από τη Σρι Λάνκα (Βραβείο του Υποσχόμενου Σκηνοθέτη στο Διεθνές Φεστιβάλ του Κολόμπο, 2015). Ιδρύει την πειραματική εταιρία θεάτρου και μουσικής Cie Bleu en Haut Bleu en Bas μαζί με τον μουσικό Samuel Schmidiger (2015) και παρουσιάζει τα πρώτα δύο μέρη από την πενταλογία της, BLEU και FUCHSIA SAIGNANT στο φεστιβάλ La Bâtie το 2019 και το τρίτο μέρος BLANC (Βραβείο του SSA, 2020) στο Le Grütli (2021). Παρουσιάζει την παράσταση P.E.T.U.L.A. bye bye (2017) στο θέατρο Saint-Gervais και στο ΚΕΤ της Αθήνας. Είναι καλεσμένη από το θέατρο Le Poche και σκηνοθετεί το θεατρικό έργο SAPPHOx, γραμμένο από την Sarah-Jane Moloney (2020). Το 2002 παρουσιάζει το G.O.L.D. στο φεστιβάλ La Bâtie. Εργάζεται ως συγγραφέας και δραματουργός για το χορευτικό έργο Bis N.S (as usual) του χορογράφου Ιωάννη Μανταφούνη στην Όπερα της Λυόν (2021) και το έργο A la carte στο Frankfurd Dresden Ballet Company (2023). Το 2023/2024 κάνει την χορευτική-αναρριχητική περφόρμανς και ταινία Kiss and Fly στο Λεωνίδιο και στην Ταρίφα και ετοιμάζει το έργο Black : What a Beauty-Full Catastrophe (2025, Comédie de Genève,Γενευή).
EIΠΑΝ για το G.O.L.D
Στο φεστιβάλ του La Bâtie, η τέχνη του να πετάς, να πέφτεις και να ξαναπετάς.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, η αποτυχία δεν είναι κάτι κακό, αλλά ένα απαραίτητο βήμα προς την πρόοδο. Ωστόσο, στην κοινωνία μας που βασίζεται στις επιδόσεις, η επιτυχία είναι το μόνο πράγμα που γιορτάζουμε. Στη Γενεύη, πριν από τη Σιόν, τη Vevey και το Παρίσι, η Άννα Λεμονάκη καταρρίπτει αυτό το κλισέ.
Le temps, Marie-Pierre Genecand, 2022
Mια σπουδή πάνω στην αποτυχία με ποίηση, χιούμορ και ευαισθησία, και μια λαμπρή ομάδα περφόρμερ – μακάρι να το δούμε και στην Αθήνα.
Γιώργος Βουδικλάρης, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 2022
Στο «G.O.L.D.» η Άννα Λεμονάκη δημιουργεί μια φιλόδοξη παράσταση με αντιήρωες που θα αποδομήσουν τους μύθους γύρω από την επιτυχία και την υπόσχεσή της για ένα «ευτυχές τέλος». Χρησιμοποιεί την αίγλη ενός «φανταχτερού» συστήματος για να μιλήσει για όλα τα επίπεδα και τα ζητήματα γύρω από τον κόσμο της εργασίας και την επιτακτική ανάγκη σταδιοδρομίας.
Δεν ενδείκνυται η είσοδος σε άτομα κάτω των 14 ετών
