OUTRO

Η Γιώτα Φέστα συναντά τον Γιώργο Καραμίχο στο “OUTRO” του Κωνσταντίνου
Βασιλακόπουλου | Από 5/10 στο ΠΛΥΦΑ

Ο Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος επιστρέφει στην Ελλάδα με την πρώτη ολοκληρωμένη
δουλειά του, το “OUTRO”. Απόφοιτος της πρωτοποριακής Ακαδημίας Θεάτρου και Χορού
του Άμστερνταμ, με μαθητεία πλάι στον Ivo van Hove και σπουδαίες συνεργασίες στο
ενεργητικό του δημιουργεί ένα έργο για τις οικογενειακές σχέσεις, τη διαφορετικότητα, τις
σκληρές και οικείες αλήθειες που γονατίζουν υπό το βάρος της κοινωνικής «αποδοχής»
και ομοιογένειας.
Το ”OUTRO” είναι βασισμένο στο θεατρικό έργο του Jean – Luc Lagarce, “Juste la fin du
Monde”, το οποίο μετέπειτα έγινε ταινία (στα ελληνικά: «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου»)
από τον Xavier Dolan και απέσπασε πολλά βραβεία.

OUTRO

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος
Στον ρόλο της μάνας, η Γιώτα Φέστα
Λουκάς, ο Γιώργος Καραμίχος
Πρεμιέρα: 5 Οκτωβρίου
Στο ΠΛΥΦΑ

ΠΛΟΚΗ

Ρισκάρω χωρίς ελπίδα.
Παρόλα αυτά αποφάσισα να επιστρέψω να τους δω, να επιστρέψω στα παλιά, να βαδίσω
στα χνάρια μου και να κάνω το ταξίδι μου.

Ο Λουκάς, ένας συγγραφέας, επιστρέφει έπειτα από πολλά χρόνια στο πατρικό του, σ’ ένα
χωριό της ελληνικής επαρχίας. Θέλει να κερδίσει τον χαμένο χρόνο, τις χαμένες ευκαιρίες,
να βρει το θάρρος ν’ αντιμετωπίσει τον εαυτό του απέναντι στην οικογένειά του. Να
υπερασπιστεί τις επιλογές, τα «θέλω», την ταυτότητά του.
Θα δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος ώστε να βρει τη λύτρωση που αποζητά;
Το “OUTRO” του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου κάνει μια γενναία βουτιά στο
δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον. Εκεί όπου απομυθοποιούνται οι παραδοσιακές
συγκεντρώσεις γύρω από το ίδιο τραπέζι και αποκαλύπτονται οι αλήθειες με τις οποίες
παλεύουν όλα τα μέλη.
Μας καλεί να αναλογιστούμε: Πόσο σκληροί μπορούμε να γίνουμε με τους άλλους, όταν
δεν έχουμε κάνει δουλειά με τον εαυτό μας; Και, τελικά, τι αξίζει σ’ αυτή τη ζωή; Ποιες οι
προτεραιότητες; Tι θα έπρεπε να θυσιάσουμε και σε ποιον βωμό; Θα μπορούσαν όλα να γίνονταν «αλλιώς»; Και πόσο απέχουμε-ατομικά, αλλά και σαν κοινωνία-από αυτό το
«αλλιώς»;

Σκηνοθετικό σημείωμα
Τι ρόλο παίζει η επιστροφή του καλλιτέχνη στο περιβάλλον που τον έδιωξε; Γυρίζει με την
ελπίδα ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει; Του έχει λείψει η ζεστασιά της οικογένειάς του ή
απλά επιβεβαιώνει ότι καλώς έφυγε;
Όσοι έχουν μεγαλώσει σε μια κλειστή ελληνική επαρχιακή πόλη, ξέρουν καλά τι σημαίνει να
ονειρεύεσαι να το σκάσεις από το περιβάλλον στο οποίο ζεις. Ένα περιβάλλον δίχως κανένα
όριο ανοχής στη διαφορετικότητα, που προσπαθεί να καταπνίξει οποιαδήποτε φυσική σου
τάση και να σου φορέσει τα πατροπαράδοτα στεγανά και τους φραγμούς που κυριεύονται
από την ενοχή της απόλαυσης και θέτουν ψηλά τον πήχη της κοινωνικής αποδοχής και
ομοιογένειας.
Στο “OUTRO” ήθελα να δημιουργήσω ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο το κοινό να νιώθει
συμμέτοχο. Ο θεατής να προβληματιστεί για το πώς έχουμε δομήσει την κοινωνική μας
πραγματικότητα, όχι απαραίτητα να ενστερνιστεί τις απόψεις που εκφράζονται.

Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
OUTRO*
Βασισμένο στο “Juste la fin du monde”
του Jean – Luc Lagarce

*OUTRO: Το τέλος ενός κομματιού, ενός βιβλίου, μιας συζήτησης, ο επίλογος.