ένας άνθρωπος μπορεί να σπάσει
μια πρωτότυπη δραματουργία εμπνευσμένη από τον «kaspar» του peter handke και τον «οράτιο» του heiner müller
μια παράσταση για την εξάλειψη του εαυτού
σε μια ειρηνική πόλη ξεσπά ένα πραξικόπημα. μέσα σε μία νύχτα, τρεις αδερφές αναγκάζονται να αλλάξουν τρόπο σκέψης και ομιλίας για να επιβιώσουν μέσα στο καινούργιο καθεστώς. για να είναι αρεστές παύουν να κρίνουν, ξεχνούν πώς να σκέφτονται, παραιτούνται από την ιδεολογία τους. γίνονται ίδιες, άβουλες και βίαιες.
σκηνοθετικό σημείωμα
μπορώ να διατηρώ την ιδεολογία μου κόντρα στο ένστικτο της επιβίωσης; έχω ιδεολογία; αφηγούμαστε μια ιστορία γλωσσικών βασανιστηρίων, στην οποία τρεις άνθρωποι μεταμορφώνονται για να είναι χρήσιμες, λειαίνονται και αμβλύνονται για να μην ενοχλούν. υφίστανται την επινόηση της τυπογραφίας: η μοναδικότητά τους εξαλείφεται, γίνονται ανταλλάξιμες και αντικαταστάσιμες. υπήρξαν όμως κάποτε στ’ αλήθεια μοναδικές; υπάρχει ένας μηχανισμός που αλέθει και μεταστοιχειώνει, ένας μηχανισμός τον οποίο έχω ακούσια θαυμάσει και υπηρετήσει. και τώρα χρειάζομαι να τον ξορκίσω
βιογραφικό σκηνοθέτη:
ο κωνσταντινος αβράμης γεννήθηκε το 1998 και μεγάλωσε στην αθήνα. σπούδασε φιλοσοφία (εκπα) και είναι τελειόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος comparative dramaturgy and performance research (φρανκφούρτη/ελσίνκι). έχει ασχοληθεί με τη θεατρική γραφή (ίδρυμα κακογιάννης, θέατρο πορεία), την υποκριτική (θέατρο άττις), και τη σκηνοθεσία (μικρή ακαδημία). ως δραματουργός έχει δουλέψει σε θέατρα στην ελλάδα και τη φινλανδία και σε ταινίες μικρού μήκους, είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Θεάτρου Πρόταση. το κείμενο της πρώτης του ολοκληρωμένης δουλειάς «αγωνία ιερή. στον αργαλειό της Εύας Palmer Σικελιανού» κυκλοφορεί από την κάπα εκδοτική