Στις 28 Απριλίου, λίγη ώρα πριν την επίσημη κυκλοφορία του πρώτου της ολοκληρωμένου album “Ζωή σε ευθείες γραμμές” σε μουσική του Ήρωα από το Pineline Music Lab, η 0-100 σειρένε εμφανίζεται ζωντανά στον Πολυχώρο του ΠΛΥΦΑ σε ένα pre-release Live!
Η ήδη αγαπημένη καλλιτέχνης από τα πρώτα της single και EP (Ρήτρα, Οπτική Γωνία, Τάκα-Τούκα κ.α.), σε μία ζωντανή εμφάνιση για περιορισμένο αριθμό θεατών μας δίνει μία πρόγευση του νέου της δίσκου λίγη ώρα πριν κυκλοφορήσει.
Doors open:20:00
«Έπιασε τα πινέλα και ξεκίνησε να ζωγραφίζει.
Πήγε να κάνει έναν κύκλο,
αλλά οι κύκλοι είναι σχήματα ολοκληρωμένα, αρμονικά.
Αυτό που νιώθει, δεν ξέρει ούτε τι είναι ούτε που τελειώνει
και σίγουρα δεν είναι αρμονικό.
Έτσι πάτησε τον κύκλο με γραμμές,
Μια ατελείωτη ευθεία
μια βαρετή μονοτονία
μια ανεξήγητη ανία..
Έγραψε το τίτλο , με μικρά γράμματα.
η σελίδα ξύπνησε απ’ τη κραυγή των λέξεων,
-ανόητη…!
είπε,…
– και τώρα?»
“Ζωή σε ευθείες γραμμές”
Αθήνα, 2024
0-100 σειρένε/Ήρωας
Pineline Music Lab
Η διεθνούς φήμης performer και χορογράφος του Butoh, Υuko Kaseki, έρχεται στην Αθήνα μαζί με τον avant-garde συνθέτη μουσικό και performer Kriton Beyer μετά από πρόσκληση της performer και χορογράφου Βίκυς Φίλιππα και της ομάδας της Quantum Body Athens Butoh Dance Group.
Το Σάββατο 27 Απρίλη, το ΠΛΥΦΑ μεταμορφώνεται σε μία ζωντανή ηχητική, φωτιστική και κινησιολογική εγκατάσταση, αποκλειστικά εμπνευσμένη από τον ίδιο το χώρο και δονείται στους ρυθμούς του Butoh, με DIY σκοτεινά όργανα, live electronics και real time responsive lighting.
Οι τρεις καλλιτέχνες θα εξερευνήσουν τη σχέση ήχου, φωτός και κίνησης βάσει του butoh, καθώς και τα φαινόμενα (δια)συνδέσεων, μετάδοσης και μεγιστοποίησης των αισθήσεων σκοπεύοντας στην συναισθησία — χτίζοντας ζωντανά, μια γέφυρα, συνισταμένη δύναμη όλων αυτών των στοιχείων, όχι μόνο για να την περάσουν οι ίδιοι αλλα για να (προ)καλέσουν το κοινό να διασχίσει αυτή τη γέφυρα μαζί τους.
Στην performance “Crossing the LIGHTbridge”, θα χρησιμοποιηθούν χειροποίητα όργανα κατασκευασμένα από τον Kriton Beyer. Το κύριο όργανό του, το Daxophone, είναι ένα σκοτεινό ηλεκτρικό ξύλινο πειραματικό μουσικό όργανο, που αντλεί έμπνευση από πό τα αρχικά σχέδια κατασκευής του εφευρέτη του Hans Reichel, ελαφρώς προσαρμοσμένο για να ταιριάζει στην αισθητική ιδιοσυγκρασία του Κriton. Παράλληλα με το daxophone, ο Kriton ελέγχει μεγάλο αριθμό λαμπτήρων, σωλήνων φθορισμού και προβολέων σε πραγματικό χρόνο, οι οποίοι συνδέονται με μία ειδικά ανεπτυγμένη ιδιοκατασκευή, σύστημα ελέγχου του φωτός που μοιάζει με πεντάλ.
Ο Kriton Beyer είναι Ελληνογερμανός μουσικός και συνθέτης, ο οποίος -ως ερμηνευτής και αυτοσχεδιαστής- δουλεύει κυρίως με το αρμόνιο και το νταξόφωνο. Σπούδασε μουσικολογία στην Ελλάδα όπου συνεργάστηκε με διάφορα τοπικά μουσικά σχήματα καθώς και μουσικούς όπως τον Σάκη Παπαδημητρίου και τον Φλώρο Φλωρίδη. Το 2004 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου ασχολήθηκε έντονα με την αυτοσχεδιαστική μουσική σκηνή της πόλης.
Από τότε έχει συνεργαστεί με πολλούς μουσικούς όπως τους Phil Minton, Audrey Chen, Steve Noble, Fred Lonberg-Holm, Axel Dörner, Liz Kosack, Kresten Osgood, Tristan Honsinger, Tomomi Adachi, Richard Scott, Willi Kellers, Matthias Bauer, Antonis Anissegos, Olaf Rupp, Alexei Borisov, Els Vandeweyer, Harri Sjöström, Nicola Hein και Liz Allbee, χορευτές όπως την Yuko Kaseki και εικαστικούς καλλιτέχνες όπως την Akiko Nakayama. Ο Kriton Beyer ίδρυσε την «FRAGMENTATION ORCHESTRA», είναι μέλος του τρίο ηλεκτροακουστικής μουσικής «Uproot» και των συγκροτημάτων «Redox Reaction» και FDBK EXPT.
Στη δουλειά του με το αρμόνιο, ο Kriton Beyer χρησιμοποιεί τόσο τον φυσικό ήχο του οργάνου και τις «παραδοσιακές» τεχνικές παιξίματος καθώς και προετοιμασίες, αντικείμενα και εκτεταμένες τεχνικές παιξίματος, ενώ το παίξιμό του στο νταξόφωνο χαρακτηρίζεται από μια πολύ προσωπική μουσική και ηχητική αισθητική και αντισυμβατική τεχνική παιξίματος, που μερικές φορές υποστηρίζεται και από τη διακριτική χρήση ηλεκτρονικών. Ως αυτοσχεδιαστής μουσικός, έχει εμφανιστεί σε όλη την Ευρώπη. Οι συνθέσεις του χαρακτηρίζονται συνήθως από εννοιολογικότητα.
Ο Kriton Beyer έχει επίσης σχεδιάσει και αναθέσει το μουσικό λογισμικό CinePrompt®, το οποίο αναπτύχθηκε ειδικά για χρήση για ζωντανή μουσική παράσταση και ζωντανή ηχογράφηση σε ταινίες.
Ο Kriton Beyer επιμελείται και διαχειρίζεται επίσης τη σειρά συναυλιών και τη δισκογραφική εταιρεία “THE PROCRUSTEAN BED”, αφιερωμένη στην Πειραματική & Αυτοσχεδιαστική Μουσική.
www.kritonbeyer.com
Η Yuko Kaseki είναι σκηνοθέτιδα, χορογράφος, δασκάλα και χορεύτρια Butoh από την Ιαπωνία με έδρα στο Βερολίνο. Η καλλιτεχνική της έρευνα επικεντρώνεται στην αναζήτηση μέσων που ενώνουν το πνευματικό με το φυσικό και κάθε μέρα εκπαιδεύει την αντίληψή της για να βρίσκει σημεία τομής μεταξύ του ασυνήθιστου και του οικείου. Website
Σπούδασε χορό Butoh και Performing Art στο HBK Braunschweig με τον Anzu Furukawa και χόρεψε στην παρέα της Dance Butter Tokio και Verwandlungsamt το 1989-2000.
Tο 1995, η Yuko Kaseki και ο Marc Ates ίδρυσαν την εταιρεία χορού cokaseki. Το cokaseki είναι ένα σύνολο για παραστατική έρευνα γύρω από τον χορό, τις εικαστικές τέχνες και την πειραματική μουσική σε ζωντανές εκδηλώσεις και αυτοσχεδιασμούς σε θέατρο, γκαλερί, χώρο συγκεκριμένου χώρου και ταινία… Από τότε διάφορα μέλη έχουν συμμετάσχει στην ομάδα σε διαφορετικούς ρόλους και αλλάζοντας δημιουργικές ευθύνες. Έχουν πραγματοποιηθεί συνεργασίες σε πολυάριθμα διεθνή έργα με ερμηνευτές όπως οι Christine Bonansea, Sherwood Chen, Megumi Eda, Shinichi Iova Koga, 4RUDE, Minako Seki, Lisa Stertz, Valentin Tszin, Teo Vlad, μουσικοί όπως οι Antonis Anissegos, Kriton Beyer, Audrey. Chen, Contagious, Kirikoo Des, Axel Dörner, Echo Ho, Emilio Gordoa, miu, Nguyễn + Transitory, Yasumune Morishige, Olaf Rupp, Tot Onyx, Sasha Pushkin, SEQUOIA, Kazuhisa Uchihashi, Xenon, και εικαστικοί καλλιτέχνες όπως ο Nikhil Chopra,
Morvarid K, Sarane Lecompte, Arata Mori, Justin Palermo, Chiharu Shiota, Peter Zach και άλλοι.
Παραστάσεις σόλο και συνόλου, συνεργασίες και αυτοσχεδιασμοί πραγματοποιούνται σε όλη την Ευρώπη, Γεωργία, Τουρκία, Ρωσία, Ιαπωνία, Ταϊβάν, Κορέα, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Ινδία, Μπουρκίνα Φάσο, Καναδάς, Μεξικό, Βραζιλία, Χιλή, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Αυστραλία , και των ΗΠΑ.
Αυτά τα έργα είναι συσσωρεύσεις ποιητικών και ζωντανών εικόνων που ενσωματώνουν το πνεύμα του Butoh και η ερμηνεία της στοχεύει να αντικατοπτρίζει την ύπαρξη του ανοίκειου.
Το έντονο ενδιαφέρον της για το σπάσιμο των ορίων της σωματικής έκφρασης, οδηγεί σε συμπεριληπτικά έργα με μικτούς καλλιτέχνες όπως Theatre Thikwa (Βερολίνο), Roland Walter (Βερολίνο), Sung Kuk Kang (Σεούλ), Zan-Chen Liao (Ταϊπέι).
Η Yuko Kaseki παίζει και διοργανώνει τη σειρά αυτοσχεδιασμού «AMMO-NITE GIG» (τόμος 1-48 και συνεχίζει) με διεθνείς ερμηνευτές και μουσικούς από το 2004.
Υποψηφιότητες/Bραβεία:
– Το “Ame to Ame” κέρδισε την “Καλύτερη Ερμηνεία Συνόλου” και προτάθηκε για “Καλύτερη Χορογραφία”, – “Καλύτερη Σύνθεση”, “Καλύτερο Εικαστικό Σχέδιο”, Βραβείο Χορού Isadora Duncan 2004 στο Σαν Φρανσίσκο, ΗΠΑ.
– Η συνεργασία “c(H)ord” με την inkBoat έλαβε το “Out standing Achievement in Performance-Company”, Βραβείο χορού Isadora Duncan 2009 στο Σαν Φρανσίσκο, Η.Π.Α.
– Το “Tooboe” ήταν υποψήφιο για “Εξαιρετική Παραγωγή”, Τα Βραβεία Dora Mavor Moore 2007 στο Τορόντο του Καναδά.
– «To» Συνεργασία με Tableau Stations υποψήφιο για «no-ballet, International Dance Competition 2012», Ludwigshafen, Γερμανία.
– “Let My Fish Loose” υποψήφιο για “no-ballet, International Dance Competition 2007”, Ludwigshafen, Γερμανία
– Το “Kudan” ήταν υποψήφιο για το “Toyota Choreography Award 2004” στο Τόκιο της Ιαπωνίας.
Η Βίκυ Φίλιππα είναι χορεύτρια,χορογράφος και δασκάλα του butoh, από τις λίγες εκπροσώπους του είδους στην Ελλάδα. Από το 2008 μέχρι σήμερα ασχολείται εντατικά διδάσκει συστηματικά, σκηνοθετεί και χορογραφεί, παρουσιάζοντας έργα της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ διοργανώνει σεμινάρια και παραστάσεις με διεθνείς καλλιτέχνες και δασκάλους του είδους με τους οποίους έχει συνάψει αρκετές σημαντικές συνεργασίες.
Έχει σπουδάσει, μεταξύ πολλών άλλων, με τους δεξιοτέχνες του είδους: Yumiko Yoshioka, Valentin Tszin, Koseki Sumako, Yuko Kaseki, Sainkho Namtchylac, Atshushi Takenouchi, Katsura Kan, Imre Thormann, Espartaco Martinez κ.α.
Το 2015 ίδρυσε την ομάδα παραστατικών τεχνών Quantum Body Ahens Butoh Dance Group, η οποία με τα χρόνια εξελίχθηκε σε μια κοινότητα butoh στην καρδιά της Αθήνας, μετρώντας πάνω από 40 μόνιμα μέλη και είναι μία από τις μαγαλύτερες butoh ομάδες παγκοσμίως. Είναι μια ανεξάρτητη ομάδα που με τις δράσεις της προσπαθεί να μεταδώσει τις ριζοσπαστικές πρακτικές και την αισθητική του butoh και να φέρει το ελληνικό κοινό σε μεγαλύτερη επαφή με το είδος, ενώ χτίζει γέφυρες συνεργασίας με ξένους καλλιτέχνες. Όραμά της είναι να συνεισφέρει στην εναλλακτική σκηνή της Αθήνας δημιουργώντας ένα νέο λεξιλόγιο, κινησιολογία, υποκριτική και ομιλία που ονομάζεται «κβαντικό σώμα». Η ομάδα υποστηρίζεται από τα μέλη της και από τους ανθρώπους που την ακολουθούν στις δράσεις της.
Τέλος, έχει σπουδάσει μαθηματικά, αποφοιτώντας από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο στον κλάδο της Βιοπληροφορικής και είναι υποψήφια διδάκτωρ στην Ιατρική Σχολή Αθηνών.
Οι χορογράφοι Γιώτα Πεκλάρη και Βάσια Ζορμπαλή, διερευνούν την αποτύπωση του χρόνου μέσα από την υλικότητα του σώματος – οργανικού και μη – στην κατεύθυνση του πολυαισθητηριακά προσβάσιμου καλλιτεχνικού έργου.
Μέσα σε έναν χώρο που κατακλύζεται από πολυμορφικούς σχηματισμούς μπαλονιών, οι ερμηνεύτριες/ες δημιουργούν κινητικές και ηχητικές αραιώσεις και πυκνώσεις, χαρτογραφώντας τις διαστάσεις του. Η επιτελεστική διάσταση του έργου φέρνει στην επιφάνεια μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίστιξη: τα μπαλόνια, σαν χορεύουσες υπάρξεις butoh παγώνουν το χρόνο, κάνοντας ορατό τον αέρα που καταλαμβάνει το σχήμα του χώρου και συμπληρώνει τα κενά ανάμεσα στα σώματα. Διακόπτουν έτσι την απαραίτητη για την κατανόησή του χρόνου ανεξέλεγκτη εναλλαγή των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, ενώ η σύγχρονη ηχοκινητική σύνθεση εξυμνεί την περιοδικότητα και τη συγχρονικότητα. Σε αυτό το ρευστό, επιτελεστικό χώρο φιλοξενίας, ένα διαρκώς μετακινούμενο ανθρώπινο αντηχείο που ενεργεί σε μια συνθήκη προ-εγκαθιδρυμένης αρμονίας, συνηχεί και συντονίζεται υπενθυμίζοντας διαρκώς το απρόβλεπτο και εφήμερο.
Η χορογραφική έρευνα ισορροπεί ανάμεσα στο οπτικό και το ακουστικό, έχοντας παράλληλη απεύθυνση σε βλέποντα, μη βλέποντα, ακούοντα και μη ακούοντα άτομα. Εμβαθύνοντας σε μία διαθεματική παραστατική πρακτική, την μουσική του σώματος/body music, η κινητική περφόρμανς διερευνά την σωματικότητα του ήχου, που καταφέρνει να δονεί τόσο τα αυτιά όσο και τα μάτια/βλέμμα. Η εξωλεκτική γλώσσα του μπ(λ)αλούν μετατρέπει την θέαση σε μία καθολικά βιωματική, συλλογική εμπειρία, μια καλλιτεχνική συνάντηση-προτροπή, που δεν περιορίζεται στα τυπικά εργαλεία προσβασιμότητας αλλά ανακαλύπτει και καλλιεργεί καινοτόμα, εναλλακτικά ερμηνευτικά εργαλεία συμπερίληψης.
Η νέα παράσταση χορού της Ερμίρα Γκόρο με τίτλο “Sirens” προσκαλεί τους θεατές σε ένα αισθησιακό και μυστηριακό ταξίδι στον κόσμο της επιθυμίας και της κοινωνικής της έκφρασή.
Η Χαρά Κότσαλη και ο Αντώνης Βαής μεταμορφώνονται επί σκηνής, εκφράζοντας μέσα από την κίνησή τους μια ιστορία ονείρων και ελευθερίας.
Τα δύο σώματα οικειοποιούνται και αποστρέφονται στερεοτυπικούς ρόλους των φύλων,δημιουργώντας μία ιδιότυπη γλώσσα αυτό-έκφρασης. Την πρωτότυπη μουσική σύνθεση της παράστασης υπογράφει ο Jeph Vanger.
Τo Scenius [at] Athens διοργανώνει μία βραδιά αφιερωμένη στη νέα τζαζ σκηνή, παρουσιάζοντας την πειραματική folk psych-jazz μπάντα από το Λονδίνο, Valia Calda, ενώ μαζί τους θα βρεθεί και το ελληνικό τζαζ πανκ τρίο MOb.
Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας, οι Valia Calda έρχονται στην Αθήνα με το δεύτερο τους άλμπουμ με τίτλο «Homeland» (2023, Deep Mountain Records). Ο επαναπροσδιορισμός της ιδέας της πατρίδας και της μετανάστευσης αποτελούν την κεντρική μουσική αναζήτηση των Valia calda που εμπνέονται και συνομιλούν με τα δημοτικά τραγούδια της ελληνικής διασποράς, την παραδοσιακή μουσική της Ηπείρου, μαζί με την ψυχεδελική τζαζ, την punk αισθητική και τους ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς. Ένας δίσκος με επιρροές από τους Polar Bear, Get the Blessing, Nels Cline, sunn O))), Black Midi, Bill Frisell, Medeski Martin and Wood, Earth, The Dwarfs of East Agouza.
Λίγο νωρίτερα στη σκηνή του ΠΛΥΦΑ θα ανέβει το εκρηκτικό τζαζ τρίο MOb. Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το 1ο τους άλμπουμ με τίτλο «MOb 1» (2024, Veego Records), έχουν ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις διεθνώς. MOb είναι ο όχλος, ένα όνομα που υποδηλώνει μια δυναμική και μια έλλειψη στατικότητας, ποιότητες που χαρακτηρίζουν τις διαθέσεις του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια της σύνθεσης. Η μουσική τους περιγράφεται ως σταυροδρόμι μεταξύ της electronic melodious jazz, kraut, filmic και exploratory post punk. Synthesizers, effects, loops, drones και τονικές αποκλίσεις μοιράζονται πρωταρχικό ρόλο στη δημιουργία του απαράμιλλου ηχητικού τοπίου του τρίο. Οι συνθέσεις του γκρουπ βασίζονται, κυρίως, σε ανοικτές φόρμες, χρησιμοποιώντας τόσο τονικό όσο και μη τονικό γραμμικό υλικό, ενώ ο αυτοσχεδιασμός τείνει να ισορροπεί μεταξύ της παραγωγής μελωδικού υλικού και της δημιουργίας πολύπλευρων ηχητικών ατμόσφαιρων.
Μια performance από την Ηρώ Καρρά, που καταλήγει σε live jam. Η performance είναι εμπνευσμένη από τη νουβέλα «οικεία σημεία και τέρατα» του Μανώλη Τσίπου (εκδόσεις Ενύπνιο, 2023). Η Μαγδαληνή, προσωπικότητα που φέρει πολλούς τίτλους με βασικό εκείνο της πόρνης, κατοικεί μέσα
σε ένα αλλόκοτο σύμπαν πέρα από τον χρόνο. Είναι ένας άνθρωπος μοναχικός που όμως επιθυμεί με πάθος την προσωπική του «Ανάσταση». Παρακολουθούμε τις ολότελα δικές της καθημερινές δράσεις, με κάθε της βήμα να την φέρνει όλο και πιο κοντά στην πολυπόθητη αυτό-συγχώρεση για ό,τι εκείνη ήταν στο παρελθόν, προκειμένου να δώσει χώρο σε κάτι νέο να γεννηθεί. Αποτελεί έτσι για εμάς σύμβολο μιας υπαρξιακής – απόλυτα προσωπικής – χειραφέτησης, την οποία η Μαγδαληνή αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να πραγματοποιήσει μόνο μέσω του Άλλου.
Η παράσταση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των Πτυχιακών Εξετάσεων του τμήματος Σκηνοθεσίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Από τότε έχουμε δημιουργήσει μια σταθερή ομάδα και η παράσταση αναπτύσσεται και τροποποιείται (δραματουργικά, μουσικά, σκηνογραφικά και υποκριτικά) μέσα από πρόβες αλλά και προσωπική δουλειά των συντελεστών.
Πληροφορίες για το έργο
Ο Λεωνίδας Οικονομίδης γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ́90 σε κάποια παραθαλάσσια κωμόπολη της Πελοποννήσου. Ο Λεωνίδας γεννιέται στην σκηνή από τους ηθοποιούς. Αγαπάει την pop μουσική, τη θάλασσα και θέλει να γίνει αθλητής κολύμβησης. Κάποια στιγμή χρειάζεται λεφτά. Θα τα αναζητήσει σε διαφόρων ειδών πιστωτικά ιδρύματα. Για εγγύηση αν δεν μπορέσει να πληρώσει το χρέος του, θα του ζητηθεί κάτι πολύτιμο. Το μπλε τετράδιο. Το μπλε τετράδιο είναι το βασικότερο αντικείμενο μνήμης του, καθώς εκεί γράφει από μικρός για ό,τι τον συγκινεί και δε θέλει να χαθεί στη λήθη.
Το έργο αντλεί κυρίως τις αναφορές του από την γενιά των Millennials. Είναι η γενιά που σπούδασε και άρχισε να αναζητά δουλειά τα χρόνια της κρίσης. H αγωνία της φυγής από το πατρικό σπίτι, η οικονομική εξάρτηση και οι γονεϊκές/κοινωνικές προβολές σχετικά με το επάγγελμα και την προσωπική ζωή την καθορίζουν σήμερα σημαντικά. Ανάμεσα στην απόλυτη αντίδραση ή στην απόλυτη υποταγή καλείται να βρει την δικιά της φωνή και να γίνει ορατή στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Ποιά είναι η συλλογική μνήμη αυτής της γενιάς; Πώς η οικονομική ανασφάλεια διυλίζει τον ρομαντισμό της νιότης και πώς αντιδράμε σ’ αυτό;
Από την 1η Απριλίου και για 4 μοναδικές παραστάσεις επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ, η παράσταση «A Man and His Double», μια πρωτότυπη σύνθεση για έναν χορευτή (Αλέξανδρο Βαρδαξόγλου) κι έναν μουσικό (Γιάννη Αγγελάκη)
Είναι μια άσκηση στην παράλογη, επίμονη προσπάθεια του ανθρώπου να αντισταθεί στην αναπόφευκτη πτώση και στην βιαιότητα των δυνάμεων εξουσίας και καταστολής πάνω του.
Ένα σώμα πέφτει αδιάκοπα. Μέσα από την επανάληψη, την εμμονή και τη βία, η σκηνική δράση οδηγείται στο ακρότατο όριο της έκφρασης της, ώστε να απελευθερωθεί ο λυρισμός κι η ομορφιά του σώματος που παλεύει με δυνάμεις μεγαλύτερες του.
Ένα μικρόφωνο είναι το μοναδικό αντικείμενο που διακρίνεται μπροστά από μια άδεια κυκλική αρένα. Είναι το σημείο εκκίνησης, της ύστατης προσπάθειας του σώματος να σταθεί, αλλά και μια υπόσχεση πως εκεί βρίσκεται η διέξοδος, η λύτρωση.
Ο χορευτής και ο μουσικός μοιράζονται τους ρόλους του θύτη και του θύματος, της εξουσίας και του εξουσιαζόμενου, αυτού που συμμορφώνει κι αυτού που συμμορφώνεται.
Δεν υπάρχει καμιά διέξοδος για κανέναν από τους δύο. Το σώμα θα σηκωθεί και θα πέσει ξανά. Οι ήχοι θα σταματούν και θα αρχίζουν ξανά. Ένα ξανά που διαρκώς μας υπενθυμίζει την υπαρξιακή θέση του παραλόγου, όπως την περιέγραψε ο Camus στο Μύθο του Σίσυφου.
Την Κυριακή 31/03, στο πολύ όμορφο και ιδιαίτερο χώρο της ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Βοτανικός) συναντιούνται επί σκηνής 3 νέες μπάντες της ανεξάρτητης σκηνής. Με κοινό παρανομαστή τα δυνατά riff και το διεισδυτικό τους στίχο οι Φλούδες Ερπίδες, Drifting Clouds και Σταύρος Άλλος, μας προσκαλούν σε ένα μοναδικό μουσικό ταξίδι, με όχημα την ποίηση και την καλή μουσική.
Drifting Clouds
Οι Drifting Clouds σχηματίστηκαν το 2019 και έκτοτε ακροβατούν μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου. Ο ήχος τους συνδυάζει στοιχεία εναλλακτικής ροκ με post-punk και garage επιρροές. Άλλοτε με ατμόσφαιρα ονειρική και άλλοτε γεμάτα καταιγίδες, πάντα όμως ξέχειλα από ευαισθησία, τα τραγούδια τους προσπαθούν να προσεγγίσουν κάθε τι ανθρώπινο. Την Κυριακή 31 Μαρτίου, κάνοντας ένα διάλλειμα στις ηχογραφήσεις του πρώτου τους δίσκου, επιστρέφουν για ένα ανοιξιάτικο live στο ΠΛΥΦΑ.
Σταύρος Άλλος
Ο Σταύρος Άλλος είναι μουσικός και τραγουδοποιός, που βιοπορίζεται σαν ηχολήπτης και μουσικός παραγωγός στην Αθήνα. Ένα χρόνο μετά την παρουσίαση του πρωτου δίσκου του «Για τη Νόρα» επιστρέφει με την στήριξη του «υπερπαραγωγού» Σέργιου Βούδρη και του πολυεργαλείου Κώστα Στεργίου στην σκηνή του πλύφα. Για τη Νόρα, για καινουρια τραγούδια και μια διασκευή.
Less Thought
Τρεις Κορινθέζοι, δύο Αθηνέζοι και ένας εξωτικός Αγρινέζος που, με έδρα την Αθήνα, προσπαθούν να αποφασίσουν αν παίζουν pop, soft ή indie rock. Δεν ξέρουν αν τα έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής. Αυτό που έχουν κατάφερει όμως είναι να ηχογραφούν το επερχόμενο EP τους, όλο αυτόν τον καιρό που λείπουν από τις ζωντανές εμφανίσεις. Νιώθουν πανέτοιμοι για live και είναι ενθουσιασμένοι που θα σας παρουσιάσουν τα πολύ δυνατά τους κομμάτια, λίγο καιρό πριν το release της πρώτης τους ολοκληρωμένης μουσικής δουλειάς”
Με χαρά σας ενημερώνουμε πως η πολυμεσική site-specific performance WALKING IN LIGHT, σε σύληψη και σκηνοθεσία της Έλενας Ζερβοπούλου και παραγωγή της Diversity United, υπό την αιγίδα και με την στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, θα εμφανιστεί για πρώτη φορά στο κοινό στις 17 Μαρτίου στις 19.00 – 20.00 στο θέατρο Πλύφα.
Πρόκειται για μια διαδραστική παράσταση με το κοινό, μια site specific performance εμπνευσμένη από μαρτυρίες νέων προσφύγων που συνδυάζεται με video-προβολή και ζωντανή μουσική και αποκαλύπτει το εσωτερικό τους ταξίδι αναδεικνύοντας την ανθεκτικότητά τους.
Με αφετηρία την άφιξή τους από τη θάλασσα στην πρώτη πόρτα της Ευρώπης, την Ελλάδα, χαράσσει την συναισθηματική τους πορεία όπως προέκυψε από βιωματικά εργαστήρια βίντεο, σωματικού θεάτρου, χορού και μουσικής.
Με οδηγό την ποιητική αφήγηση του Μουσταφά στο video-dance (γυσρισμένο στην Ν.Ιταλία στο πρώτο μέρος του τριπτύχου), οι performers σωματοποιούν τις εμπειρίες τους και μας επιτρέπουν να διεισδύσουμε στο εσωτερικό τους ταξίδι, όπου με φάρο την ανθεκτικότητά τους, την ανθρώπινη σύνδεση και την αλληλεγγύη, ανακαλύπτουν το μονοπάτι που θα τους οδηγήσει στο φως. Θα γίνει συνοδοιπόρος η τοπική κοινωνία; Τοποθετώντας το κοινό στο κέντρο μιας εμπειρίας υποδοχής και αποδοχής, το προκαλούμε να πάρει θέση, να ευαισθητοποιηθεί και να βρει διαφορετικές λύσεις.
Το «Walking in Light» εμπιστεύεται το ανθρώπινο δυναμικό ρίχνοντας φως στις αξίες ανεκτικότητας, σεβασμού και κοινωνικής δικαιοσύνης. Υπερβαίνοντας τις δυσκολίες τους συμβολικά μέσα από τα «Μυστήρια Μετάβασης», οι πρόσφυγες μοιράζονται με το κοινό εξωστρέφεια και αισιοδοξία. Η ανάδειξη και η αναγνώριση της ανθεκτικότητας όσων έχουν υποφέρει λειτουργεί καθαρτικά και για την ευρύτερη κοινωνία.
Ελεύθερη συνεισφορά επί τόπου για την στήριξη του έργου θα εκτιμηθεί πολύ!
Diversity United
Μέσω της τέχνης και της κοινωνικής καινοτομίας προωθούμε ίσες ευκαιρίες συμπεριληπτικά και πορευόμαστε ενωμένοι.
Στόχος μας, η ενδυνάμωση και κοινωνική ένταξη κυρίως γυναικών και νέων προσφύγων, μέσω βιωματικών εργαστηρίων θεραπείας μέσω τέχνης με εθνο-ψυχολογική προσέγγιση, για έναν καλύτερο πιο συμπεριληπτικό κόσμο.
Με τα πολιτιστικά έργα που προκύπτουν και συμμετοχικά (interdisciplinary performances, video-dance, VR films, documentaries, cross-media platforms) ευαισθητοποιούμε και κινητοποιούμε την υπόλοιπη κοινωνία γύρω από την κοινωνική και κλιματική δικαιοσύνη, εστιάζοντας στα ανθρώπινα δικαιώματα, τον διαπολιτισμικό διάλογο και την αλληλεγγύη. Δημιουργούμε ψηφιακές πλατφόρμες και εφαρμογές προωθώντας συμπεριληπτικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές λύσεις.
Ιδρύτρια : Έλενα Ζερβοπούλου (εθνο-ψυχολόγος, σκηνοθέτρια της παράστασης)
Ελληνο-γαλλίδα με σπουδές στο Παρίσι εθνο-ψυχολογίας και σκηνοθεσίας (μεταπτυχιακά στην Κλινική Διαπολιτισμική Ψυχολογία και στην οπτική ανθρωπολογία), παρείχε συστημική ψυχολογική υποστήριξη σε οικογένειες μεταναστών στο Παρίσι και σε ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες στη Νότια Ιταλία. Υπήρξε σύμβουλος της UNESCO στο Παρίσι για την κοινωνικοοικονομική ένταξη των “παιδιών του δρόμου” στην Μαδαγασκάρη. Ίδρυσε την εταιρία παραγωγής One Vibe Films με έδρα στην Ιταλία, με την οποία έγραψε, σκηνοθέτησε και παρήγαγε κοινωνικά ντοκιμαντέρ για διεθνείς τηλεοπτικούς σταθμούς (BBC, ORF 3, RTE, NRK, SKAI, Catalan TV) και ΜΚΟ. Ξεχωρίζουν τα “Sea Gypsies” (μέρος της τηλεοπτικής καμπάνιας “Why Poverty?” της BBC που προβλήθηκε σε 200 χώρες), “Greece: Days of Change” (υποψήφιο για δύο βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, διανομή σε Ευρωπαικά κανάλια και σε 60 κινηματογραφικές αίθουσες της Ισπανίας), “BeLeaf” (ταινία εικονικής πραγματικότητας για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης Matera 2019), “VoiceUP”, “SolidViews” (cross-media platform), “Walking in Light” (site-specific performance). Κυρίως γυρισμένα από την ίδια σε περιθωριοποιημένες κοινότητες ιθαγενών της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Αφρικής ή της Ευρώπης, αποτυπώνει ιστορίες που αποκαθιστούν την αξιοπρέπεια “ξεχασμένων” ανθρώπων, επιδιώκοντας να καταρρίψει τυχόν στερεότυπα και να γεφυρώσει κόσμους μέσω διαπολιτισμικής ενσυναίσθησης και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ίδρυσε την Diversity United στην Αθήνα το 2021 για την ενδυνάμωση ευάλωτων ομάδων μέσω τέχνης και κοινωνικής καινοτομίας και για την ευαισθητοποίηση γύρω από την κοινωνική και κλιματική δικαιοσύνη.
