Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies.

Μάθετε περισσότερα. Αποδοχή.
Αντιγράφηκε η διεύθυνση email

Αρχεία: Events

LULLABY ΑΘΕΝΖ VOL.1

Alt text

Lullaby Άθενζ
(a fest for the fresh)

Το Lullaby Άθενζ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθηναϊκή σκηνή. Το Lullaby Άθενζ φιλοδοξεί να παρουσιάσει το νέο κύμα της πολύ δραστήριας, δημιουργικής και ανήσυχης ανεξάρτητης Αθηναϊκής σκηνής. Στήνεται με την συμμετοχή και τις ιδέες των σχημάτων που παίρνουν μέρος και δίνει την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν την μουσική τους με την καλύτερη δυνατή παραγωγή στο κομμάτι του ήχου και της εικόνας. Θα έχουμε την χαρά να ξεκινήσουμε αυτή την προσπάθεια με 3 πολύ αξιόλογες και ιδιαίτερες νέες καλλιτέχνιδες. Της Rosadenia, την Challice και την Plasteline. Σας περιμένουμε όλες/ όλους/ όλ@ στην πρώτη βραδιά ενός φεστιβάλ το οποίο επιδιώκει να γίνει θεσμός.

Lullaby Άθενζ vol. 1 – Facebook


ROSADENIA

Η Rosadenia και η μπάντα της φέρνουν στη σκηνή έναν ήχο γεμάτο ενέργεια και χαρακτήρα.
Balkan μελωδίες, pop hooks, rock δυναμική και urban beats ενώνονται σε μια εκρηκτική μίξη που ξεσηκώνει.
Ένα live γεμάτο ρυθμό, ένταση και ατμόσφαιρα.

Social Media
Instagram TikTok Spotify


CHALLICE

H CHALLICE γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά ενηλικιώθηκε και έζησε για αρκετά χρόνια στο Λονδίνο. Γράφει και συνθέτει τη δική της μουσική έχοντας μία genre-bending προσέγγιση. Στίχοι με πολύ πραγματική θεματολογία βασισμένη στην αγάπη, την σεξουαλικότητα, τα έμφυλα στερεότυπα και τις κοινωνικοπολιτικές της ανησυχίες δένουν με αλλόκοτες πολυφωνίες, distortions, delays και απόκοσμες μελωδίες που συνδυάζουν στοιχεία της Ηλεκτρονικής και Dream Pop δημιουργώντας ένα πιο σκοτεινό είδος που η ίδια αποκαλεί Nightmare Pop. Ο πρώτος της δίσκος με τίτλο “Custom Made Prisons” κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2022 και έκτοτε μετράει άλλες 3 κυκλοφορίες.

Social Media
Instagram TikTok | Facebook


PLASTELÍNE

Η Plastelíne φτιάχνει ελληνική art-pop, μετατρέποντας το -όχι και τόσο- προσωπικό της δράμα σε υπαρξιακά τραγούδια. Ονειρικές μελωδίες ντυμένες με σκληρά ηλεκτρονικά στοιχεία, ανάλαφρα beats που συναντούν φαρμακερούς στίχους δημιουργώντας ένα χώρο όπου το παραμύθι συναντά την πραγματικότητα. Οι εμφανίσεις της είναι πάντα απρόβλεπτες καθώς το άγχος της σκηνής συχνά τη σπρώχνει σε εξομολογήσεις, που την ακολουθούν για μήνες μετά από κάθε live. Το όνομά της, «Πλαστελίνη», εμπνεύστ κε από τη νευροπλαστικότητα – τη μυστήρια ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει μορφές. Κάπως έτσι λειτουργεί και η μουσική της: εύπλαστη, πολυδιάστατη και συνεχώς σε μεταμόρφωση.

Social Media
Youtube Spotify | Instagram | Facebook

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΑΝ

Alt text

«Το Συνέδριο για το Ιράν»
του Ivan Vyrypaev
Από την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων
σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη
2ος χρόνος στο ΠΛΥΦΑ

Μετά από τη σαρωτική πορεία της προηγούμενης σεζόν και την παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του 60ού Φεστιβάλ Δημητρίων, «Το Συνέδριο για το Ιράν» του Ivan Vyrypaev, η παραγωγή της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ για έναν νέο κύκλο 26 παραστάσεων, από τις 3 Νοεμβρίου 2025 έως τις 13 Ιανουαρίου 2026

Γραμμένο το 2018 και τοποθετημένο στη Δανία, τη χώρα με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο, το έργο του Vyrypaev μας μεταφέρει σε ένα συνεδριακό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, όπου εννέα μέλη της εγχώριας πνευματικής ελίτ συναντιούνται για να συζητήσουν το περίπλοκο Ιρανικό Ζήτημα και τη διένεξη μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Πολύ γρήγορα, όμως, το «Συνέδριο για το Ιράν» μετατρέπεται σε ένα «Συνέδριο για το Εμείς» και σε μια αντιπαράθεση διαφορετικών αντιλήψεων γύρω από το σύμπαν, την ανθρώπινη ύπαρξη και το αιώνιο ερώτημα: ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής;

«Και τι να κάνω, λοιπόν;»

«Ό,τι κάνουμε και οι υπόλοιποι – να κλάψεις και ν’ αγαπήσεις.»

Μέσα από έναν «πυρετικό» λόγο που περνά από τη φιλοσοφία στην επιστήμη και από τη συντηρητική στην προοδευτική σκέψη, το έργο του Vyrypaev συνδέει το «πολιτικό» με το «προσωπικό» αναζητώντας τις βαθύτερες αιτίες που μας έχουν οδηγήσει στο σήμερα. Σε μια εύθραυστη εποχή που ο κόσμος μας συγκλονίζεται από έναν πόλεμο και μια γενοκτονία που συμβαίνουν δίπλα μας και που το ρήγμα του διχασμού βαθαίνει ολοένα και πιο πολύ, τα ερωτήματα του έργου αποκτούν τρομακτική επικαιρότητα: πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε πραγματικά, πώς μπορούμε να αγαπήσουμε, πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε;  

«Εντελώς ειλικρινά, δεν μπορούσα καλά καλά να βγάλω μιαν άκρη. Γιατί ζω;»

Τι σημαίνει να ζεις; Υπάρχει απάντηση στο παντοτινό αυτό ερώτημα; Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων προσκαλεί το κοινό σε μια παράσταση-συνέδριο, μέσα από την οποία οι θεατές θα έρθουν σε επαφή με εννέα ομιλητές που, προσπαθώντας να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κόσμο μέσα τους.

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 

«Η σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη και οι δέκα εξαίσιες ερμηνείες έρχονται να δείξουν πώς μία παράσταση τόσο “στατική” μπορεί να είναι τόσο σαρωτική.» [Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα] 

«Η παράσταση καταφέρνει να καθηλώσει με την απλότητά της, αποδεικνύοντας ότι η δύναμη του θεάτρου δεν βρίσκεται στις υπερβολές, αλλά στην ουσιαστική επικοινωνία ιδεών και συναισθημάτων.» [Γεωργία Οικονόμου, News24/7]

«Αν λογαριάσουμε το πολύ σύγχρονο ρεπερτόριο, δεν θα ήταν υπερβολή να επισημάνουμε ότι πρόκειται για το πλέον καίριο θεατρικό κείμενο στη σεζόν που διανύουμε τουλάχιστον, κείμενο βαθύτατα πολιτικό, στοχαστικό και υπαρξιακό συνάμα, με υποψιασμένο φιλοσοφικό υπόστρωμα και διευρυμένη ματιά, το οποίο ακτινογραφεί την τρέχουσα πραγματικότητα, τη σημερινή ζωή, τον εαυτό μας, τον πλανήτη μας.» [Γρηγόρης Μπέκος, Το Βήμα]

«Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Χρήστου Θεοδωρίδη και έναν δεμένο και σμιλεμένο θίασο νέων, προικισμένων ερμηνευτών, δημιουργεί ένα σκηνικό επίτευγμα, με λίγα μέσα και πολλή ψυχή.» [Μαρία Κατσουνάκη, Η Καθημερινή]

«Δεν θυμάμαι να έχω δει μέχρι σήμερα παραγωγή αυτής της ομάδας που να μη με έχει εκπλήξει. Νομίζω πως το μυστικό της «Ορχήστρας» βρίσκεται στο ότι κάθε παράστασή της βασίζεται στην ειλικρινή εμπλοκή των μελών της, στην ισότιμη συμμετοχή στη σκηνική δραματουργία (Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου και Χρήστος Θεοδωρίδης εδώ), στην ώριμη μα και ανιδιοτελή ανάπτυξη κάθε ηθοποιού στον ρόλο-θέση του.» [Γρηγόρης Ιωαννίδης, Η Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ένα διανοητικό-παραστασιακό στοίχημα απόλυτα κερδισμένο. Μια παράσταση που σε ταρακουνά και σε κάνει να σκεφτείς τη δική σου θέση και άποψη για όλα αυτά τα ζητήματα, που σε απασχολεί πολύ καιρό μετά.» [Γιώργος Μητρόπουλος, Euronews]

«Εμπνευσμένη διαχείριση ενός ακόμα δείγματος της ιδιότυπης πολιτικής γραφής του Βιριπάγιεφ από τον Χρήστο Θεοδωρίδη που αναδεικνύεται και από το ερμηνευτικά εξεγερμένο ensemble των ηθοποιών του.» [Στέλλα Χαραμή, Monopoli]

«[…] η παράσταση «ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΑΝ» είναι υποδειγματική με κουρδισμένη σκηνοθεσία, κουρδισμένους ηθοποιούς, κουρδισμένο λόγο. Τίποτα περιττό στη σκηνογραφία (Τίνα Τζόκα), στα φώτα (Τάσος Παλαιορούτας), στη δραματουργική επεξεργασία (Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου). Με ταρακούνησε και ως άνθρωπο και ως θεατή…» [Ντίνα Καρρά, Only Theater]

«[…] η παράσταση, στα τελευταία λεπτά της, προτείνει πανηγυρικά τη δική της απάντηση: οι σύνεδροι (μαζί και ο συντονιστής), αναστατωμένοι από το ποιητικό ξέσπασμα της πιστής ποιήτριας, ξεχνούν τους ρόλους, τους διαπληκτισμούς, τις διαφορές τους, κι ενώνονται σ’ ένα συντονισμένο χορευτικό κύμα που σαρώνει την αίθουσα ρυθμικά, παρασύροντάς μας σε κείνη τη Χώρα όπου τα σώματα βρίσκουν την ελευθερία τους πέρα από τις φλυαρίες και τις ιδεολογίες, στην καθαρή ηδονή της συνεύρεσης και της επαφής, ενός συλλογικού παλμού που μας ξεσηκώνει.» [Λουίζα Αρκουμανέα, LiFO]

«Ο Χρήστος Θεοδωρίδης θεατροποίησε εύστοχα ένα δύσκολα διαχειρίσιμο – ώστε να γίνει ελκτικό – θεατρικό έργο, μπαίνοντας στο μεδούλι του, με τη συμβολή πρωτίστως των ηθοποιών του, αφού πάνω τους βασίζεται η μεταφορά όλων όσων θίγει ο Βιριπάγιεφ. Η χορογραφία της Ξένιας Θεμελή και ο τρόπος που εντάσσεται στη διάρκεια της παράστασης γίνεται η ανάσα, η απελευθέρωση, η «ελευθερία από τον εαυτό μας».

Ένα έργο σύγχρονο, ουσιαστικό, βαθύ, στοχαστικό, μια παράσταση που το ανέδειξε με απλότητα, αμεσότητα, πάθος –με τον καλύτερο τρόπο.» [Όλγα Σελλά, Ο Αναγνώστης]

 «Στην ευρηματική, και πάλι, σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη, και με ερμηνείες συναρπαστικές, το έργο του Βιριπάγιεφ ευτυχεί, βρίσκοντας τη θεατρική του ουσία και ανοίγοντας ένα διάλογο κατεπείγοντα, που ξεκινά από το πολιτικό για να φτάσει –όπως πρέπει– στο προσωπικό.» [Ηρώ Κουνάδη, In2life]

«Στο τέλος της εξαιρετικής παράστασης όλοι οι σύνεδροι θα σηκωθούν, ο ένας μετά τον άλλον, για να χορέψουν πυρετωδώς την όμορφη χορογραφία της Ξένιας Θεμελή, να μετατρέψουν τα ερωτήματα σε παραισθησιογόνα ύλη βακχικού πανηγυριού και να αφήσουν το κοινό να χειροκροτεί με μιαν επίγευση υψηλής πνευματικής απόλαυσης και θαυμασμού.» [Νίκος Ξένιος, Bookpress]

«Τόσο το εξαιρετικό έργο του Ιβάν Βιριπάγιεφ όσο και η συγκλονιστική παράσταση που σκηνοθετεί ο Χρήστος Θεοδωρίδης, εκκινούν από την καθ’ εικόνα και ομοίωση εκδοχή ενός επιστημονικού συμποσίου με απρόβλεπτες προεκτάσεις και αναπάντεχη κορύφωση. Ο αναγνώστης/ακροατής/θεατής βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, ταυτίζεται, συμφωνεί, διαφωνεί, εξοργίζεται, αναζητά εναγωνίως απαντήσεις.» [Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, Η Εποχή] 

«Το Συνέδριο για το Ιράν, με την βαθιά εστιασμένη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Θεοδωρίδη, με την φαντασία και την ευαισθησία του, γίνεται μια συλλεκτική παράσταση, μια παράσταση-κόσμημα.» [Λένα Σάββα, Θεατρο.gr]

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

Παραστάσεις: 3, 4, 6, 7, 8, 9 Νοεμβρίου 2025 (Δευτέρα έως Σάββατο στις 20:30 & Κυριακή στις 17:00) και από 10 Νοεμβρίου 2025 έως 13 Ιανουαρίου 2026, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30

Διάρκεια: 145’ (με διάλειμμα)

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Alt text

«Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» του Εντουάρ Λουί
από την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων
Σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης

 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε τη σεζόν 2022-2023, οπότε και παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρώτη, το αιχμηρό έργο του Εντουάρ Λουί, «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου», η παραγωγή της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ με νέο κύκλο παραστάσεων, από τις 15 Νοεμβρίου 2025 έως τις 25 Ιανουαρίου 2026

«Μπαμπά, κοίτα, κοίτα, κοίτα!»

Το αυτοβιογραφικό «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» είναι το τρίτο βιβλίο του Εντουάρ Λουί, το οποίο κυκλοφόρησε το 2018 – στην Ελλάδα το 2020 από τις Εκδόσεις Αντίποδες – και αφηγείται την ιστορία της ζωής του πατέρα του μέσα από την οδυνηρή σχέση μαζί του, σε μια συνθήκη βίαιη και για τους δύο, καθώς «ο πατέρας στερείται τη δυνατότητα να αφηγηθεί την ίδια του τη ζωή και ο γιος θα ήθελε μια απάντηση που δεν θα λάβει ποτέ.» Εκτός, όμως, από μια προσωπική και συγκλονιστικά αληθινή εξομολόγηση, μέσα από την οποία ο συγγραφέας προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει, να κατανοήσει και τελικά να συγχωρέσει τον πατέρα του, το έργο είναι ένα αμείλικτο «κατηγορώ» σ’ αυτούς «που ξεφεύγουν από την ντροπή χάρη στη λήθη», στις κυβερνήσεις και την κυρίαρχη πολιτική που για τους έχοντες είναι «ζήτημα αισθητικής», ενώ για τους μη έχοντες «ζήτημα ζωής και θανάτου».  

«Είμαστε αυτό που δεν κάναμε, επειδή ο κόσμος ή η κοινωνία μας εμπόδισαν.»

Δύο αεικίνητοι ηθοποιοί επί σκηνής, ο Γιώργος Κισσανδράκης και ο Διονύσης (Ντένης) Μακρής, ξεκινούν την ιστορία στο εδώ και τώρα, δανείζονται τη ματιά ανθρώπων που τη βίωσαν, μπαίνουν μέσα στα περιστατικά και προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τις εικόνες, ταξιδεύοντας σε αναμνήσεις από όσα συνέβησαν, όσα δεν συνέβησαν και όσα θα μπορούσαν να συμβούν. Βουτώντας στις μνήμες, έρχονται αντιμέτωποι με την ανάγκη αποδοχής, με τη σεξουαλικότητα και τη βία, με το ειδικό που γίνεται γενικό, με το προσωπικό που οδηγεί στο κοινωνικό και την πολιτική που μας αφορά προσωπικά – γιατί η ανάγκη για δικαιοσύνη και ισότητα στην κοινωνία είναι πιο επιτακτική από ποτέ. 

«[…] τίποτα δεν ήταν πια βίαιο, γιατί τη βία δεν την ονόμαζες βία, την ονόμαζες ζωή, δεν την ονόμαζες,
ήταν εκεί, ήταν.»

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

«Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για άξιο -όσο και σπάνιο- δείγμα ενός μάχιμου σύγχρονου θεάτρου που εκφέρει άποψη και θέση και λειτουργεί συνολικά έχοντας την επίγνωση πως η τέχνη είναι και πολιτική.» [Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα]

«Μια γόνιμη στιγμή όπου το ατομικό διαπλέκεται με το συλλογικό και κορυφώνεται σε μια δυναμική παράσταση φεστιβαλικής κλάσης.» [Στέλλα Χαραμή, Monopoli]

«Η παράσταση αυτή συνιστά ένα σπάνιο παράδειγμα πολιτικού θεάτρου […] μια γερή επανάσταση. Γιατί το θέατρο πρέπει να παίρνει πολιτική θέση και να μιλάει ακόμη και με ονόματα.» [Γεωργία Οικονόμου, News247]

«Το να βιώνεις δραματικά μια ιστορία που συνέβη πριν από χρόνια, σε μια άλλη χώρα, λες και σε αφορά προσωπικά, είναι επίτευγμα. […] Θα πρέπει να είναι πολύ περήφανος ο Λουί για την παράσταση αυτή.» [Νόρα Ράλλη, Η Εφημερίδα των Συντακτών] 

«Αυτό που μας χαρίζει η «Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων» με το «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου», είναι σημαντικό γιατί έρχεται την κατάλληλη στιγμή και με τον σωστό τρόπο: με θαυμαστή ισορροπία που συνδυάζει την απόσταση που απαιτεί το πολιτικό θέατρο με τη συγκίνηση που αναπόφευκτα ανακινεί η θεματική του. Μια έξοχη ομαδική δουλειά, με όλους τους συντελεστές να είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Έχουμε ανάγκη από τέτοιες παραστάσεις.» [Γιώργος Βουδικλάρης, ελculture.gr] 

«Οι Γιώργος Κισσανδράκης και Ντένης Μακρής, καθηλώνουν σε αυτό το ξέφρενο υποκριτικό ρεσιτάλ, «μπαίνοντας» σχεδόν αυτόματα σε όλους τους ρόλους και χαρακτήρες, στεκόμενοι δίπλα και την ίδια στιγμή  απέναντι σε αυτούς. Μία πρόταση. Ένας άθλος. Και επιτέλους, ένα πραγματικά φρέσκο και νέο Θέατρο.» [Κώστας Ζήσης, Fragile] 

«Εναλλάσσοντας τους ρόλους πατέρα-γιου και κάνοντας συχνές παρεμβολές με τις «φωνές» των υπόλοιπων εμπλεκόμενων χαρακτήρων, οι δυο ερμηνευτές καθηλώνουν το κοινό: τα εύσημα γι’ αυτό τα μοιράζονται, βεβαίως, με τον Χρήστο Θεοδωρίδη.» [Νίκος Ξένιος, bookpress.gr] 

«Μια αριστουργηματική παράσταση που δεν έχει συχνά την ευκαιρία το κοινό να παρακολουθήσει στο θέατρο.» [Τόνια Τσαμούρη, Culturenow]

«Ο Χρήστος Θεοδωρίδης παραδίδει ένα μάθημα σκηνοθεσίας. Με μια δουλειά που δεν είναι απλά εμπνευσμένη αλλά ανοίγει νέους δρόμους στην παρουσίαση μη θεατρικών κειμένων.» [Γιώτα Δημητριάδη, Viewtag.gr] 

«Η παράσταση της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων απευθύνεται σε ένα διεθνές κοινό, μιλά στην καρδιά του θεατή, και λέει αυτά που επουλώνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και διακόπτουν τη βία.» [Νάγια Παπαπάνου, Boem Radio]

«Πρόκειται για μία παράσταση που συγκινεί βαθιά τον θεατή, μία παράσταση όχι απλώς συγκινητική αλλά σπαρακτική, για μία παράσταση που θα κουβαλάμε μέσα μας για χρόνια και που ελπίζουμε να παίζεται για πολλά χρόνια ακόμα. Πρόκειται για μία παράσταση για την οποία ως θεατές νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη.» [Λουκία Μητσάκου, TheaterProject365]

Η παράσταση έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

 

Διάρκεια: 95’

VOICE TALE (SPEAKING SONG)

Alt text

Voice Tale (Speaking Song) – ΕΝΤΑΤΙΚΟ ΜΟΝΟΗΜΕΡΟ WORKSHOP 
Ditte Berkeley

Κάθε φωνή έχει μια ιστορία να πει — στην πραγματικότητα, εκατομμύρια. Η φωνή αφήνεται να εκφράσει ανάλογα με το τραγούδι, τις εμπειρίες, τον ακροατή, τους ήχους γύρω της και την ψυχοσωματική κατάσταση του/της ερμηνευτή/τριας.

Ως ηθοποιός, ξεκινώ έναν διάλογο με τη φωνή μου κάθε φορά που τραγουδώ: Πώς θα το προσεγγίσουμε σήμερα; Πώς νιώθει αυτός ο ήχος; Τι “λέει”; Τι ιστορία φέρνει; Η εξερεύνηση αυτή μου ανοίγει νέες πόρτες και φέρνει κι άλλα ερωτήματα.

Αυτό το workshop απευθύνεται σε καλλιτέχνες και φοιτητές παραστατικών τεχνών — θεάτρου, μουσικής, χορού — καθώς και σε όσους ενδιαφέρονται για την τέχνη της ερμηνείας μέσα από τραγούδι και κείμενο. Θα εργαστείτε μαζί στην ανακάλυψη της φωνής σας και στη σχέση της με τις φωνές των άλλων. Στόχος είναι να στηρίξετε την αυτοπεποίθηση στη δική σας φωνή, να εξερευνήσετε τις δυνατότητές της και να οικοδομήσετε τα θεμέλια για ασφαλή και βαθιά χρήση της φωνής — με αναπνοή, σωματική υποστήριξη, φαντασία και εικόνες.

Το workshop θα φέρει την ένωση ανάμεσα σε φωνές — ατομικές και συλλογικές — και θα ανοίξει δρόμους για συνεργασία, ενδυνάμωση και έκφραση.



Τιμές (Κλίμακες Συμμετοχής)

Αν η χαμηλότερη τιμή είναι εκτός δυνατοτήτων σας αυτή τη στιγμή, επικοινωνήστε με την Ditte Berkeley στο [email protected] για να το συζητήσετε.


Ditte Berkeley — Καλλιτέχνις, Ερευνήτρια Φωνής, Παιδαγωγός

Η Ditte Berkeley είναι δυναμική δημιουργός στον χώρο του θεάτρου, καλλιτέχνιδα φωνής και παιδαγωγός, με καταβολές στη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μεγάλωσε στην Ισπανία και σπούδασε στο Rose Bruford College of Speech and Drama στο Λονδίνο.

Σήμερα συμμετέχει ως ερμηνεύτρια στην παράσταση Life in This House Is Over της ομάδας Source Material — που έκανε πρεμιέρα και στη Νέα Υόρκη — και συνεργάζεται με διάφορες σκηνές και καλλιτεχνικές ομάδες, όπως το Tanztheater Wuppertal Pina Bausch και το Teatr ZAR.

Έχει ιδρύσει και συνεργαστεί με φωνητικά φεστιβάλ όπως το VoicEncounters στο Ινστιτούτο Grotowski, και συνέβαλε στη διοργάνωση του διεθνούς φεστιβάλ Giving Voice το 2009.

Στον παιδαγωγικό της ρόλο, έχει συνεργαστεί σε εργαστήρια όπως Into the Sound και Awakening the Listening Body, καλλιεργώντας βαθιά φωνητική και σωματική επίγνωση. Παράλληλα, διατηρεί το δικό της κύκλο εργαστηρίων όπως το Voice Tale (Speaking Song) παγκοσμίως και έχει διδάξει σε αναγνωρισμένα ιδρύματα (Central School, RADA, Italia Conti, CALARTS, Institut del Teatre κ.ά.).

Επίσης εργάζεται ως φωνητική/γλωσσική coach στην κινηματογραφία και έχει συμμετάσχει σε κινηματογραφικά έργα.

Πρόγραμμα
10:00–13:30 | 15:00–18:30 (με διάλειμμα 1,5 ώρας)

LUNAPARK.works 07

Alt text

LUNAPARK.works 07
LUNA PARK

Στο πλαίσιο της 10ης Διεθνούς Συνάντησης για Νέους Επαγγελματίες του Χορού «How to dance in times of crisis?» στην Αθήνα από τις 17.10.2025 έως τις 03.11.2025, το LUNA PARK παρουσιάζει το συλλογικό performative format LUNAPARK.works, που φέτος φτάνει στην έβδομη του έκδοση. Για το LUNAPARK.works 07, οι συμμετέχοντες αναπτύσσουν τις δικές τους σύντομες παραστάσεις, σόλο και ομαδικές, κάποιες από τις οποίες ως έργα σε εξέλιξη, και τις παρουσιάζουν στο κοινό στις 30 και 31 Οκτωβρίου 2025 στο ΠΛΥΦΑ.

Το πρόγραμμα ανταλλαγής «How to dance in times of crisis?» οργανώνεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ από το 2016 στο πλαίσιο της στήριξης νέων ταλέντων, με ετήσιες συναντήσεις στο Βερολίνο και την Αθήνα. Πώς αλλάζει η κατανόηση της τέχνης σε περιόδους έντονων κοινωνικών ανακατατάξεων, σε τοπικές και παγκόσμιες κρίσεις; Πώς αλλάζει η καλλιτεχνική μας έκφραση; Χορεύουμε διαφορετικά σε περιόδους κρίσης; Μπορεί ο χορός να κάνει τη διαφορά – ακόμη και έξω από τη σκηνή; Οι νέοι δημιουργοί χορού που συμμετέχουν θα επεξεργαστούν αυτά τα ερωτήματα μέσα από διαλέξεις, σεμινάρια και συζητήσεις, καθώς και μέσω θεωρητικών και φιλοσοφικών προσεγγίσεων στη σύλληψη και αποτίμηση του σύγχρονου χορού και της performance art. Υποστηρίζονται και καθοδηγούνται από έμπειρους χορογράφους και θεωρητικούς του χορού, οι οποίοι θα διδάξουν επίσης πρακτικά εργαστήρια χορογραφίας και αυτοσχεδιασμού, καθώς και κοινές πρόβες χορού, ενώ θα συνοδεύσουν ειδικά τους νέους καλλιτέχνες στην ανάπτυξη των προσωπικών τους πρότζεκτ, που θα παρουσιαστούν στο πλαίσιο του LUNAPARK.works 07.

Το LUNAPARK.works 07 είναι παραγωγή της Initiative LUNA PARK e.V. σε συνεργασία με την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ. Χρηματοδοτείται από το Ελληνογερμανικό Γραφείο Νεότητας (DGJW) στο πλαίσιο του προγράμματος ανταλλαγής «How to dance in times of crisis?» και υποστηρίζεται στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών „tanz(t)räume“ (όνειρα/ χώροι χορού), το οποίο χρηματοδοτείται από το TANZPAKT Stadt-Land-Bund και τη Γερουσία του Βερολίνου για τον Πολιτισμό και την Κοινωνική Συνοχή. 

Η ομάδα LUNA PARK ιδρύθηκε το 2002 ως πρωτοβουλία ανεξάρτητων καλλιτεχνών. Έχει υλοποιήσει παραγωγές σύγχρονου χορού με παραστάσεις στην Ελλάδα, στην Γερμανία και στο εξωτερικό, ποικίλα εκπαιδευτικά έργα για παιδιά, εφήβους και νέους και διεθνείς ανταλλαγές με προγράμματα συνάντησης για νέους επαγγελματίες του χορού και ειδικούς της εκπαίδευσης στον χορό για πάνω από 20 χρόνια.

Το LUNAPARK.works 07 είναι ένα διεθνές εργαστήριο για τον χορό, την performance και την ανταλλαγή.

 

Διάρκεια: περίπου 100 λεπτά με διάλειμμα
Κατάλληλη ηλικία: Η παράσταση απευθύνεται σε κοινό ηλικίας από 16 ετών. Σε ορισμένες σκηνές της παράστασης χρησιμοποιούνται δυνατοί ήχοι και έντονα φωτιστικά εφέ (φως στροβοσκοπίου) και σκοτάδι.

BETWEEN SPACES – BETWEEN FACES

Alt text

BETWEEN SPACES – BETWEEN FACES
LUNA PARK / Νικολέτα Κουτίτσα

Δύο χορευτές ξυπνούν σε έναν κόσμο από πάγκους γυμναστικής. Ξεκινούν να εξερευνούν νέους χώρους, μαζί και ξεχωριστά, ξένοι ο ένας προς τον άλλον αλλά σε εγγύτητα, πρόσωπο με πρόσωπο: BETWEEN SPACES – BETWEEN FACES. Η αναζήτηση ενός νοήματος στην καθημερινή τους τρέλα, μεταξύ μοναξιάς και  συνύπαρξης, προβληματίζει ξανά και ξανά τους πρωταγωνιστές, αλλά οι ερωτήσεις τους απαντώνται συνεχώς με νέες ερωτήσεις. Έτσι, τελικά, αφήνουν πίσω τους αυτό που κάποτε ήταν, αφαιρούν το κέλυφός τους και αποδρούν μακριά, ξεχνώντας τις δικές τους προσδοκίες και αυτές των άλλων. Δεν παίζουν πλέον με κανόνες που δεν είναι δικοί τους. Και στο τέλος, καταστρέφουν τον παλιό τους κόσμο και χρησιμοποιούν τα ερείπιά του για να χτίσουν ένα μονοπάτι προς κάτι νέο.

Για την ανάπτυξη του έργου BETWEEN SPACES – BETWEEN FACES, το LUNA PARK συνεργάστηκε με τη χορογράφο Νικολέτα Κουτίτσα, η οποία έχει λάβει την εκπαιδεύτηκε στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα και στο DANCE START UP στην Μπολόνια. Έχει συνεργαστεί με τη Hellenic Dance Company στη Νέα Υόρκη και με τον Emanuel Gat στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2016, μεταξύ άλλων. Το 2017 ίδρυσε το KN Dance Group με την Καρολίνα Θελερίτη, της οποίας τα χορογραφικά έργα και οι βιντεο-ταινίες χορού έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η Νικολέτα Κουτίτσα ζει από το 2019 και στο Βερολίνο, όπου και συμμετέχει συχνά σε παραγωγές και εκπαιδευτικά project της ομάδας LUNA PARK σε συνδυασμό με το δικό της καλλιτεχνικό έργο ως χορεύτρια.

Το BETWEEN SPACES – BETWEEN FACES είναι παραγωγή της Initiative LUNA PARK e.V. σε συνεργασία με την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΕΡΓΑ. Υποστηρίζεται στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών „tanz(t)räume“ (όνειρα/ χώροι χορού), το οποίο χρηματοδοτείται από το TANZPAKT Stadt-Land-Bund και τη Γερουσία του Βερολίνου για τον Πολιτισμό και την Κοινωνική Συνοχή. Οι παραστάσεις στις 23 και 24 Οκτωβρίου 2025 πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Διεθνούς Προγράμματος Ανταλλαγής «How to dance in times of crisis?», το οποίο χρηματοδοτείται από το Ελληνογερμανικό Γραφείο Νεότητας.

Η ομάδα LUNA PARK ιδρύθηκε το 2002 ως πρωτοβουλία ανεξάρτητων καλλιτεχνών. Έχει υλοποιήσει παραγωγές σύγχρονου χορού με παραστάσεις στην Ελλάδα, στην Γερμανία και στο εξωτερικό, ποικίλα εκπαιδευτικά έργα για παιδιά, εφήβους και νέους και διεθνείς ανταλλαγές με προγράμματα συνάντησης για νέους επαγγελματίες του χορού και ειδικούς της εκπαίδευσης στον χορό για πάνω από 20 χρόνια.

Με το έργο BETWEEN SPACES – BETWEEN FACES η ομάδα εξερευνά το πώς, παρά την αποξένωση, μπορεί να αναδυθεί μια νέα μορφή συνύπαρξης.

 

Διάρκεια: περίπου 60 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Κατάλληλη ηλικία: Η παράσταση απευθύνεται σε κοινό ηλικίας από 4 έως 104 ετών. Σε ορισμένες σκηνές της παράστασης χρησιμοποιούνται δυνατοί ήχοι, έντονα φωτιστικά εφέ (φως στροβοσκοπίου) και σκοτάδι.

ΜΕΛΠΩ

Alt text

KIOURIAMARIA
ΜΕΛΠΩ

Η ιδέα για το project , γεννήθηκε από τον έρωτα για τα μελαγχολικά και συγκινητικά τραγούδια, που σε κάνουν να νιώθεις μια αγκαλιά συναισθημάτων, από τη συγκίνηση μέχρι το κλάμα. Θελήσαμε  να δημιουργήσουμε κάτι που θα μπορούσε να μεταδώσει αυτή την αίσθηση της βαθιάς συγκίνησης και να μοιραστεί αυτή την εμπειρία με άλλους. Με την εξέλιξη της ιδέας γεννήθηκε η σκέψη μιας μελαγχολικής περσονας, η οποία θα ερμηνεύει αυτά τα τραγούδια. Μια φιγούρα που θα εκφράζει την μοναξιά και τη θλίψη, αλλά και τη δύναμη της μουσικής να μεταμορφώνει τα πιο σκοτεινά συναισθήματα σε τέχνη. Στην συνέχεια θελήσαμε να συνδέσουμε τα τραγούδια με έναν πιο βαθύ κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, γράφοντας τις ιστορίες γυναικών που βιώνουν την απογοήτευση, τη δύναμη της μουσικής και την αναγέννηση μέσα από τις προκλήσεις της πατριαρχίας.

Η πρώτη παράσταση ακολουθεί την ιστορία της Μέλπως, μιας γυναίκας που ζει μια ζωή γεμάτη συναισθηματική ένταση, πάθος για το φαγητό και τον πολιτισμό, αλλά και τις προκλήσεις που προέρχονται από τις σχέσεις της, τη μοναξιά και τις συγκρούσεις με το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της εποχής της. Τα τραγούδια της παράστασης αναδεικνύουν τις συγκρούσεις αυτές, εκφράζοντας τη συναισθηματική διάσταση της ζωής της, από την αγάπη και τη θλίψη μέχρι την αναγέννηση και την αποδοχή του εαυτού της.

Διάρκεια: 75 λεπτά

10ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΟΓΚΑ 2025

Alt text

10ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΟΓΚΑ 2025
Σύλλογος Γιόγκα Ελλάδας

Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στο μεγάλο Φεστιβάλ του Συλλόγου Γιόγκα Ελλάδας, που θα πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο 11–12 Οκτωβρίου 2025. Δύο ημέρες γεμάτες φως, έμπνευση και εσωτερική σύνδεση μέσα από μαθήματα, ομιλίες, παρουσιάσεις, διαλογισμούς και γιορτινά δρώμενα, αλλά και έναν υπέροχο εκθεσιακό χώρο με προϊόντα, υπηρεσίες, σχολές, ιδέες και πληροφορίες, όπου θα γνωρίσετε εκθέτες που εμπνέονται από τη φιλοσοφία της γιόγκα και της ευεξίας!

Μια ζεστή αγκαλιά για όσους αγαπούν τη γιόγκα και τα πολλά και θαυμαστά της μονοπάτια, αλλά και για όσους θέλουν να τη γνωρίσουν για πρώτη φορά. Μαζί θα μοιραστούμε τη χαρά, την ενότητα και τη δύναμη της συλλογικότητας. Μέσα σε έναν όμορφο, δημιουργικό χώρο με δύο αίθουσες, θα έχουμε τη χαρά να συνδημιουργήσουμε ένα διήμερο γεμάτο έμπνευση, ευγνωμοσύνη και βαθιά σύνδεση με το σώμα, την αναπνοή και την εσωτερική σιωπή.

🌸 Ελάτε να μοιραστούμε μαζί τη χαρά, την ενότητα και τη μαγεία της γιόγκα!
🧘‍♂️ Μαθήματα και εργαστήρια με έμπειρους δασκάλους
🌿 Παρουσιάσεις, ομιλίες, διαλογισμοί, γιορτινά δρώμενα
Μια μοναδική γιορτή για να γνωρίσεις τη γιόγκα ή να εμβαθύνεις στην πρακτική σου. 

Με μια συμβολική συνεισφορά (10€ για μία μέρα ή 15€ για το διήμερο), οι πόρτες του Φεστιβάλ ανοίγουν διάπλατα για εσάς. Μπορείτε να ζήσετε όλες τις εμπειρίες, να συμμετάσχετε σε κάθε μάθημα και να μοιραστείτε τη χαρά της γιόγκα με ανθρώπους που εμπνέουν.

 

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ (https://www.hellenicyogaassociation.gr/eggrafi/)

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ (https://www.hellenicyogaassociation.gr/isigites-festival-2025/)

ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΗΜΕΡΟΥ (https://www.hellenicyogaassociation.gr/programme-festival-2025/)

 

Η γιόγκα είναι μοίρασμα και το μοίρασμα είναι το φως που πολλαπλασιάζεται.

Σας περιμένουμε με αγάπη και χαρά!

 

Διάρκεια: 10:30 – 20:30
Κάθε μάθημα διαρκεί 1 ώρα και μεσολαβεί ένα τέταρτο της ώρας διάλλειμα μέχρι το επόμενο.

ΑΤΥΧΕΣ ΠΗΔΗΜΑ Ή ΠΑΛΑΒΟ ΠΟΡΝΟ

Alt text
Ατυχές πήδημα ή Παλαβό πορνό
βασισμένο στο σενάριο του Radu Jude – Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου 2021
Διασκευή: Κατερίνα Παπαναστασάτου
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Ρουμελιώτης

 

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζεται στο θέατρο η κοινωνική κωμωδία «Ατυχές πήδημα ή Παλαβό πορνό», που βασίζεται στο σενάριο της ομότιτλης, βραβευμένης με τη Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου 2021, κινηματογραφικής ταινίας του Radu Jude. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Σωτήρη Ρουμελιώτη, ανεβαίνει στο ΠΛΥΦΑ, από τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου. Τους ρόλους ερμηνεύει ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών: Άγγελος Ανδριόπουλος, Ελένη Βαΐτσου, Ελένη Δαφνή, Σπύρος Σουρβίνος.


Υπόθεση

Όταν ένα βίντεο με ιδιωτικές ερωτικές στιγμές μιας δασκάλας δημοτικού διαρρέει στο διαδίκτυο, οι γονείς των μαθητών αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους!

Σχολική συνέλευση ή λαϊκό δικαστήριο; Αγωνία για το μέλλον των παιδιών μας ή μια ακόμη αφορμή για δημόσιο κανιβαλισμό; Κοινωνικό δράμα ή σουρεαλιστική κωμωδία;

Βασισμένη στο ανατρεπτικό σενάριο του βραβευμένου Ρουμάνου δημιουργού Radu Jude, η θεατρική διασκευή φέρνει την ιστορία στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Με καυστικό χιούμορ, απρόσμενες ανατροπές και διαρκείς συγκρούσεις, μια απλή συζήτηση γονέων και εκπαιδευτικών μετατρέπεται σε αληθινή μονομαχία γύρω από τα ταμπού της σεξουαλικότητας, τους κοινωνικούς ρόλους, την ευθύνη του γονέα και τα όρια ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο βίο.
Σε μια κοινωνία που ζει μέσα από εικόνες  και εύκολες κρίσεις, οι άνθρωποι βρίσκονται όλο και πιο εκτεθειμένοι στην αδηφάγα αγοραία κριτική, ειδικά μέσω του διαδικτύου.  Όταν όμως έρχεται η ώρα να συζητήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο – χωρίς να παρεμβάλλονται αναμεσά μας οθόνες και εφαρμογές – οι μάσκες της προοδευτικότητας πέφτουν με θόρυβο και οι βαθιά ριζωμένες κοινωνικές προκαταλήψεις αποκαλύπτονται με τραγελαφική γλαφυρότητα.

Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

Διάρκεια: 70 λεπτά
Κατάλληλη ηλικία: 28-50

FRIEND WITH THE MOUNTAIN

Alt text

 FRIEND WITH THE MOUNTAIN
Εύα Γεωργιτσοπούλου

Η παράσταση Friend with the Mountain συνομιλεί με την ιστορική ταυτότητα του ζεϊμπέκικου, χορού σολιστικού, αντρικού και αυτοσχεδιαστικού, και δοκιμάζει τα όριά της: Ποιο ζεϊμπέκικο χορεύει η γυναίκα; Ανατέμνοντας την παράδοση και τις διάφυλες συντεταγμένες της, το επί σκηνής σώμα διαπραγματεύεται ατομικές και συλλογικές διαστάσεις του πένθους, κατασκευάζοντας τον δικό του χώρο.

Η χορογράφος και χορεύτρια Εύα Γεωργιτσοπούλου συναντά επί σκηνής την Ελίνα Ρίζου σε σόλο μπουζούκι και φιλοτεχνούν μια τελετουργία αναμετάφρασης του σόλο χορού που διατρέχει τη μνήμη και καλεί σε μια ενσώματη συλλογική εμπειρία.

Η παραγωγή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του προγράμματος του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού “Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2025”.

Διάρκεια: 50 λεπτά