Αρχεία: Events

MATCH
b.p.m. theater group και Δανάη Λιοδάκη

Μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης «Αυτές που δεν προλάβατε» η ομάδα B.p.m. theater group, παρουσιάζει για πρώτη φορά το νέο θεατρικό έργο της Δανάης Λιοδάκη, «Match». Το «Match», μια σκληρή κωμωδία για το τέλος του έρωτα, προσεγγίζει με χιούμορ και ευαισθησία τις ρομαντικές σχέσεις, και θέτει το ερώτημα: πώς ο έρωτας θα ξεπεράσει εμπόδια όπως ο ατομισμός, ο καταναλωτισμός, η αβεβαιότητα των πολλαπλών επιλογών και θα επιβιώσει σε μια κοινωνία που όλα φαίνεται να είναι εναντίον του; 

Το έργο «Match» ακολουθεί την τραγική ιστορία της Ελ, της τελευταίας ρομαντικής, της τελευταίας γυναίκας που πίστευε στον έρωτα. Και το πλήρωσε ακριβά. Η Ελ προσπαθεί να βρει τον έρωτα μέσα από την τεχνολογία, με τη βοήθεια των εφαρμογών γνωριμιών, των γνωστών σε όλους μας dating apps. Όταν αυτή η αναζήτηση φαίνεται απογοητευτική, δεν το βάζει κάτω, αλλά αποφασίζει μαζί με δύο στενούς της φίλους να φτιάξουν το δικό τους dating app και να παλέψουν για να διασώσουν το ρομαντισμό στη σύγχρονη εποχή. Όμως τα πράγματα δε θα πάνε όπως τα σχεδίαζαν. 

Η Δανάη Λιοδάκη επιμένει να παίρνει θέση σε σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα, κρατώντας μια χιουμοριστική και φρέσκια ματιά. Το πρωτότυπο, σύγχρονο θεατρικό έργο «Match» – που αναμένεται να κυκλοφορήσει άμεσα από την Κάπα Εκδοτική – μας καλεί να δούμε την πολιτική διάσταση των ερωτικών σχέσεων σήμερα. Σε μια εποχή που ο έρωτας γίνεται όλο και πιο δύσκολος, η Ελ και οι φίλοι της, μας ζητούν να επανεφεύρουμε την αγάπη σε όλες της τις μορφές και επιμένουν: «Αντιστάσου μαζί μας στην απομάγευση της ζωής! Αντιστάσου μαζί μας στο τέλος του έρωτα!».

Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Από 28 Νοεμβρίου στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας
Από 19 Δεκεμβρίου στο ΠΛΥΦΑ

AURORA
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ & SYNTHESIS 748 DANCE CO.

Ο χορογράφος Σπύρος Κουβαράς και η ελληνογαλλική ομάδα σύγχρονου χορού Synthesis 748 Dance Co. επιστρέφουν στο ΠΛΥΦΑ στον Βοτανικό με τη νέα τους δουλειά και υπογράφουν το έργο “AURORA”, για πέντε παραστάσεις από 14 έως και 18 Δεκεμβρίου. Το “AURORA”, τρίτο μέρος της χορογραφικής σειράς, “Sacred bodies of a new ecotopia” αντλεί έμπνευση από τον φυτικό κόσμο και το βιβλίο, Οι τρεις οικολογίες, του Félix Guattari, εξετάζοντας συμβιωτικές δυνατότητες μεταξύ φύσης και πολιτισμού σε μια εποχή έκτακτης οικολογικής ανάγκης. Ο Σπύρος Κουβαράς δημιουργεί μια χορογραφική μετα-μυθοπλασία, έναν τεχνοφυσικό τόπο ανάμεσα στο ονειρικό και στο πραγματικό που μοιάζει ξεκομμένος από το συμβατικό χωροχρονικό συνεχές. Σ’ έναν σκηνικό χώρο στον οποίο αλληλεπιδρούν πρωτογονικά και φουτουριστικά στοιχεία, οι ερμηνευτές φαντάζονται μια νέα εποχή που ανατέλλει. Τα σώματα τους μοιάζουν ταγμένα στην διαιώνιση της κίνησης τους και μέσα από τη συνεχή ανταλλαγή των αισθητηριακών ερεθισμάτων ανάμεσα στη φύση και τον άνθρωπο χαράσσουν τα ίχνη μιας εναλλακτικής “γεωλογίας της ύπαρξης”. Το “AURORA” δεν είναι απλώς ένα έργο για το περιβάλλον, είναι ένα αυθύπαρκτο περιβάλλον. Μια αναδυόμενη κοινότητα έμβιων όντων που, προσεγγίζοντας τον κόσμο μας με μια ποιητική αφαίρεσης και φαντασίας, υποβάλλει αναστοχαστικά ερωτήματα για την πολιτισμική πραγματικότητα που έχουμε διαμορφώσει.

SYNTHESIS 748 DANCE CO.

H Synthesis 748 Dance Co. ιδρύθηκε το 2010 στο Παρίσι από τον χορογράφο, χορευτή, Σπύρο Κουβαρά με την υποστήριξη του CND – Γαλλικού Εθνικού Κέντρου. Από το 2017 η ομάδα υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού και βάση της είναι η Αθήνα. Η Synthesis 748 Dance Co. έχει αναπτύξει διεθνή πορεία και έργα της έχουν παρουσιαστεί σε θέατρα, μουσεία, γκαλερί, αρχαιολογικούς χώρους και φεστιβάλ σε ευρωπαϊκές χώρες, στη Νότια Αμερική, στον Λίβανο και πρόσφατα στο CICA Museum στη Νότια Κορέα. Η χορογραφική έρευνα και πρακτική του Σπύρου Κουβαρά εμπνέεται από τον μύθο και τις μετανθρωπιστικές θεωρίες και εστιάζει στο κοινωνικό φαντασιακό, αγκαλιάζοντας ουτοπικές κοινότητες του παρόντος και του μέλλοντος. Το χορευτικό λεξιλόγιο αποκλίνει από τις αναγνωρίσιμες φόρμες του σύγχρονου χορού και επικεντρώνεται στις αλληλεπιδράσεις σώματος, ήχου και εικόνας δημιουργώντας κινητικά περιβάλλοντα νεοτελετουργικής αισθητικής.

Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Don’t
ομάδα χορού ΑΝΕΜΑ και Ζωή Ευσταθίου

Η ομάδα χορού ΑΝΕΜΑ και η νέα χορογράφος Ζωή Ευσταθίου παρουσιάζουν την παράσταση “Don’t”, ένα έργο που εμπνέεται από κοινωνικές και κινητικές απαγορεύσεις.

Η έννοια της κινητικής απαγόρευσης προέκυψε από προηγούμενες σημειώσεις της χορογράφου που προέτρεπαν το χορευτή να πράξει ή να μην πράξει. Έχοντας ως αφετηρία ένα δυστοπικό περιβάλλον, οι χορευτές συσπειρώνονται για τη δημιουργία ενός συστήματος που γεννάται από τις απαγορεύσεις, λειτουργεί και επαναλαμβάνεται. Το σύστημα διαμορφώνεται από χορευτές – άτομα που υπακούουν από την αρχή της δημιουργίας του, βιώνοντας τη δυσφορία της συμμόρφωσης και από το άτομο – άλλοθι, μίας ετερότητας που υπακούει μη μπορώντας να διαχειριστεί την ελευθερία και τη μοναδικότητά της.

Η καλλιτεχνική και κινητική πρόταση της χορογράφου βασίζεται στην έννοια του μινιμαλισμού, της χορογραφικής σύνθεσης και της δημιουργίας κινητικού υλικού που επαναλαμβάνεται και παραλάσσεται, ως ένα λειτουργικό και εξουθενωτικό σύστημα.

Η χορογράφος, έχοντας μία επιπλέον κοινωνική ταυτότητα, της Ψυχολόγου, αναδεικνύει τη δυσλειτουργία ενός συστήματος, χορογραφώντας 4 χορεύτριες και, παράλληλα, «ανοίγοντας» διάλογο με το Πάντειο πανεπιστήμιο και Κοινωνικούς Ψυχολόγους που ερευνούν την οντότητα – σύστημα.

Την ημέρα της πρεμιέρας θα ακολουθήσει Q&A με τους δημιουργούς και ανοιχτή συζήτηση του κοινού με Μουσικολόγο, Δραματοθεραπεύτρια και Κοινωνικό Ψυχολόγο.

Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού

Διάρκεια: 45 λεπτά

 ΠΛΙΤΣ ΠΛΑΤΣ ΠΛΟΥΤΣ
ένα κοκτέιλ κερασμένο απ’ τους εργαζόμενους στον τουρισμό

Για τα περισσότερα παιδιά το καλοκαίρι είναι η πιο ξέγνοιαστη εποχή του χρόνου. Για τους ενήλικες η θερινή περίοδος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που απαιτεί οργάνωση, σχεδιασμό και χρήματα. Για ορισμένους επαγγελματίες το καλοκαίρι ταυτίζεται με την εργασία τους. Οι εργαζόμενοι/ες πρέπει, ακόμα και σε εξαντλητικές συνθήκες, να κρύψουν την κούρασή τους για να μην επιβαρύνουν τη διάθεση των παραθεριστών, οι δε ταξιδιώτες επενδύουν τα χρήματά τους σε διακοπές και ελπίζουν ότι μέσα από αυτές θα αποζημιωθούν για τις ματαιώσεις και την κόπωση μιας ολόκληρης χρονιάς.

Στη σκηνή πρωταγωνιστεί ό,τι μένει στη σκιά του καλοκαιριού: οι σκέψεις που δεν μοιράζονται οι ξεναγοί με τους τουρίστες, οι συζητήσεις του προσωπικού στις κουζίνες, τα παρεχόμενα δωμάτια των είκοσι τετραγωνικών, που μαζί με τα τέσσερα γκαρσόνια κοιμίζουν και 23 κατσαρίδες.

Είμαστε όλοι ίσοι κάτω από τον ήλιο ή μαζί με τις αποσκευές μας μεταφέρουμε και τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες στα τουριστικά θέρετρα;

Οι Who Am I To ύστερα απ’ την πρώτη παράσταση τους, ‘’Πάμε Στοίχημα; μια παράσταση για την Ελλάδα του τζόγου’’ επιστρέφουν με την καινούργια τους παράσταση ‘’ΠΛΙΤΣ ΠΛΑΤΣ ΠΛΟΥΤΣ, ένα κοκτέιλ κερασμένο απ’ τους εργαζόμενους στον τουρισμό’’ συνεχίζοντας την έρευνα τους και ως προς την φόρμα και ως προς το περιεχόμενο. Ύστερα απ’ το ζήτημα του τζόγου στην Ελλάδα, καταπιάνονται με το επίκαιρο και φλέγον θέμα του τουρισμού προσπαθώντας να επικοινωνήσουν με το σήμερα, μέσα απ’ την σκηνική φόρμα της μετά- επιθεώρησης.

Σε διπλή διανομή η Αλεξάνδρα Ρουβέλα (25/11,26/11,2/12,3/12 η Αλεξάνδρα Ρουβέλα και στις 9/12,10/12, 23/12, 24/12, 30/12 η Κατερίνα Κρίστο).

Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του προγράμματος του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού το καλοκαίρι 2024.

Διάρκεια : 70’

REDUNDANCes
Ένα καινούργιο «μπαλέτο» που δεν χρειάζεται κανείς.

Ο χορογράφος Δημήτρης Μυτιληναίος επανέρχεται φέτος με την νέα του δουλειά REDUNDANCes. Επιμένοντας στον πειραματισμό με την αναδιατύπωση του μπαλετικού σκηνικού κώδικα, ανεβάζει τώρα ένα χορογραφικό κολάζ από διασκευασμένες κλασικές variations.

Ο τίτλος παλινδρομεί ανάμεσα στα «redundant dances» και «redundancies of dance», δηλαδή «περιττοί χοροί» και «περιττολογίες του χορού», και ακουμπά σαρκαστικά τόσο τη συζήτηση περί ωφελιμιστικής και χρήσιμης τέχνης όσο την τάση για συμβολική νοηματοδότηση και αφηγηματική συσχέτιση του έργου τέχνης με τη σύγχρονη ζωή. Ταυτόχρονα, σε έναν χιουμοριστικό τόνο, το έργο αναφέρεται αφενός στην αίσθηση ότι είναι περιττό το να κάνεις κάτι πιο δύσκολο (εν προκειμένω τον χορό) κι αφετέρου στη δυσκολία του να νιώθεις ότι αυτό που κάνεις είναι περιττό.

Το έργο αποτελείται από δεκαέξι διασκευές και εκτυλίσσεται σε τέσσερις πράξεις. Ο συνθέτης, Άντης Σκορδής, ενορχηστρώνει εκ νέου τα ορχηστρικά αποσπάσματα και μας δίνει τις κρουστές εκδοχές τους. Διατηρώντας ευλαβικά τις πρωτότυπες παρτιτούρες, η ομάδα των χορευτών-τριών δοκιμάζεται σε όλους τους συνδυασμούς (σόλι, ντούετα, τρίο, κουαρτέτα και κουιντέτα) με άξονα ένα κατ ́ επίφαση λιμπρέτο από το οποίο προκύπτουν και οι ρόλοι: ο Πρίγκιπας, η Παραμάνα, η Μαγείρισσα, ο Βασιλιάς της πάνω χώρας και η Πριγκίπισσα της πάνω χώρας. Η ιδέα των κρουστών διασκευών αποσκοπεί στην αισθητική ανανέωση του γνώριμου ρεπερτορίου, διαταράσσοντας τη σχέση ρυθμού και μελωδίας και τονίζοντας στοιχεία που ενδεχομένως δεν πρωταγωνιστούν στις πρωτότυπες εκδοχές, ενώ το libretto ενοποιεί τα θραύσματα των μπαλέτων και παράλληλα ανοίγει ένα παράθυρο στην φαντασία.

Στην παράσταση χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από τα: Études, Ωραία Κοιμωμένη, Καρυοθραύστης, Σύλβια, Η λίμνη των κύκνων, Συλφίδα, Πετρούσκα, Λορέντσια, Ζιζέλ, Ντιάνα και Ακταίων, Ρωμαίος και Ιουλιέτα και Η ιστορία της Μανόν.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Με την υποστήριξη της Σχολής Χορού Πωλίνα Γαλοπούλου.

Διάρκεια: 50’

Veritas

Ιωάννα Πορτόλου & Ομάδα χορού Griffón

Η ομάδα χορού Griffón και η χορογράφος Ιωάννα Πορτόλου παρουσιάζουν τη νέα τους παραγωγή Veritas, ένα διορατικό και επίκαιρο έργο που διερευνά την έννοια της αλήθειας, η οποία θα παρουσιαστεί στο Θέατρο ΠΛΥΦΑ στον Βοτανικό από τις 9 Νοεμβρίου και για δεκατέσσερις παραστάσεις έως τις 8 Δεκεμβρίου 2024 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.30). Μετά τις sold-out παραστάσεις του έργου Amazing, η Griffón επιστρέφει με ένα δυναμικό έργο που μιλάει για την αλήθεια, για όσα δεν φαίνονται, δεν ομολογούνται, δεν κρύβονται και δεν λέγονται. 

Τι είναι η αλήθεια; Υπάρχει; Και αν ναι, ποιος τη γνωρίζει; Αλήθεια είναι αυτό που παρουσιάζεται ως πραγματικότητα. Οι πεποιθήσεις και η υποκειμενικότητα όμως είναι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί της, καθότι χρησιμοποιούν μια πληθώρα μεταφορών, αντωνυμιών και ανθρωπομορφισμών που εντέλει παρερμηνεύουν το αληθινό γεγονός. Πάνω σε αυτό το θέμα ο Γερμανός φιλόσοφος Μάρτιν Χάιντεγκερ υποστήριζε ότι η αλήθεια που αντιπροσωπεύεται από την aletheia (που ουσιαστικά σημαίνει «απόκρυψη») είναι διαφορετική από αυτή που αντιπροσωπεύει το veritas, που συνδέεται με μια ρωμαϊκή αντίληψη της ορθότητας και τελικά με μια νιτσεϊκή αίσθηση δικαιοσύνης και θέληση για εξουσία.

Μπορεί μια αλήθεια να είναι πιο αληθινή από κάποια άλλη; Στο νέο έργο Veritas η Ιωάννα Πορτόλου χορογραφεί τους χορευτές της ομάδας Griffón Ιωάννα Αποστόλου, Σεσίλ Μικρούτσικου, Γιάννη Νικολαΐδη και Θεανώ Ξυδιά υπό τους επιβλητικούς ηλεκτρονικούς ήχους του Αντώνη Παλάσκα, δημιουργώντας ένα σύμπαν από πυκνές, συνειρμικές εικόνες, πολιτικοϊστορικές αναφορές και απόκοσμη ατμόσφαιρα. Η παράσταση Veritas φέρνει το κοινό αντιμέτωπο με τη δική του προσωπική αλήθεια και τη φθαρτότητα του ανθρώπινου σώματος.  

Roberto Zucco, του Bernard-Marie Koltes

Το εμβληματικό έργο του Bernard Marie Koltes ‘Roberto Zucco’ έρχεται σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα και παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου MONKS.

 «Δεν είναι η πρώτη φορά που εμπνέομαι απ’ αυτό που ονομάζουμε γεγονός του αστυνομικού δελτίου, όμως αυτό εδώ δεν είναι τέτοιο γεγονός».
(Bernard-Marie Koltes)

Ορμώμενος από την πραγματική ιστορία του νεαρού Roberto Succo, ο οποίος μέχρι τα εικοσιπέντε του χρόνια είχε προλάβει να σκοτώσει τους γονείς του και να επιδοθεί σε σειρά ομηριών και φόνων, διατηρώντας άγνωστο – ίσως και μυστήριο – το πραγματικό του κίνητρο, ο Bernard-Marie Koltes συνθέτει ένα αστυνομικό και ψυχολογικό θρίλερ που έχει συχνά το ένα πόδι βουτηγμένο στη μαύρη κωμωδία. 

Ο Zucco αποδρά από τη φυλακή και μας φέρνει αντιμέτωπους με τις παθογένειες και τις αντιθέσεις του σύγχρονου δυτικού κόσμου, τη βία που κυριαρχεί σε σπίτια, πλατείες, πάρκα, αστυνομευόμενες συγκεντρώσεις, περιθωριακά γκέτο και γήπεδα. 

Πέντε ηθοποιοί και ένας μουσικός επί σκηνής συνθέτουν ένα δυστοπικό σκηνικό και αποτυπώνουν το  φαύλο κύκλο της επιθετικότητας, της έλλειψης προοπτικής των νέων αλλά και της αμφισβήτησης των παραδοσιακών θεσμών μας: της οικογένειας, της κοινωνίας, της πολιτικής και της αστυνομίας.

Σημείωμα σκηνοθέτη:
Ρομπέρτο Τσούκο. Ένας νέος άνθρωπος που για να αντέξει την αδιαφορία της κοινωνίας γίνεται βίαιος απέναντί της. Το οποίο σημαίνει ότι γίνεται βίαιος απέναντι σ’ αυτό δίχως το οποίο δε νοείται κοινωνία, τον άνθρωπο.

Διάρκεια: 100 λεπτά

Καταλληλότητα: Άνω των 12